“อ่าวท่านป้า ฉี่ราดแล้วปากไม่เก่งเหมือนเมื่อครู่แล้วหรือ” คราวนี้เป็นลูกค้าที่มารอที่ร้านแต่เช้าตรู่แล้วเป็นลูกค้าประจำเรื่อยมา เพราะแม่หนูน้อยใจดีคนนี้ขายของถูกพวกเขาก็ประหยัดอีแปะไปได้มาก วันนี้มาหาเรื่องหน้าร้านเขาจะไม่ยื่นมือปกป้องได้เช่นไรกัน
“นี่พวกเจ้าหาเรื่องข้า” สตรีจิตไม่ปกติอ้างต่อหน้าทหารรักษาเมืองหลวง นางรับรู้ว่าใต้เท้าเจี้ยนกั๋วขึ้นชื่อเรื่องความเด็ดขาด หากผู้ใดก่อความไม่สงบในเมืองหลวงย่อมโดนลงโทษสถานหนัก
“ใครกันแน่ที่หาเรื่อง...เจ้ามายืนด่าว่าร้านนี้เป็นแม่ม่ายตั้งแต่เจ้าของร้านยันคนเช็ดโต๊ะ กลางวันขายเต้าหู้กลางคืนขายอะไรน้อ” อาหลงที่ถูกอุ้มลงจากหลังม้าโดยใต้เท้าเจี้ยนกั๋วถือโอกาสฟ้องทันที เขาไม่รู้หรอกว่าหมายถึงอะไรแต่ว่าย่อมไม่ใช่สิ่งที่เป็นมงคลเป็นแน่
“เจ้าระรานกล่าวหาผู้อื่นเช่นนี้ สงสัยอยากติดคุกใช่หรือไม่” เจี้ยนกั๋วคำรามลั่นจากปาก เขาไม่ชอบความวุ่นวาย และได้รั
