ฮูหยินผู้เฒ่าชุยไม่ใช่แต่กังวลเรื่องที่จะมีคนมาทำอันตรายของทั้งสองคน แต่ทว่าเรื่องที่บุตรสาวของตนเป็นสตรีม่าย มาอยู่กับบุรุษม่ายในจวนเล่า คนจะครหาไปทางใดได้ นอกจากนี้ยังมีเรื่องเสื่อมเสียอื่นอีก
“ท่านแม่ ท่านอย่ากังวลเรื่องที่ข้าเป็นม่ายแล้วเสื่อมเสีย ที่จริงชื่อเสียงข้าก็ไม่ได้ดีอยู่แต่เดิมแล้ว ท่านอย่ากังวล ปากชาวบ้านเราห้ามเขานินทาไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ” ชุยชิงชิงรู้ว่ามารดากังวล แต่ต่อให้นางตีฆ้องร้องป่าวไปทั่ว ถ้าคนจะนินทาก็หาเรื่องมานินทาอยู่ดี
“เห้อ!!” อวี่เทียนชิงจนปัญญาจะทัดทานบุตรสาว อีกอย่างนางแยกบ้านไปแล้ว ชีวิตนางควรตัดสินใจด้วยตัวเอง ที่เหลือคนเป็นแม่แค่คอยเป็นไม้ค้ำพยุงเท่านั้น
“ฮูหยินโปรดวางใจ บ้านข้าแบ่งแยกเรือนนอกกับเรือนในชัดเจน ระหว่างที่บุตรสาวและหลานสาวท่านอยู่ที่นี่ ข้าจะไม่เข้าไปเหยียบเรือนในเด็ดขาด อีกอย่างนางอยู่ที่นี่ย่อมปลอดภัยกว่าอยู่ตระกูลชิง ที่ผู้นำตระกูลเป
