ตลอดทั้งวันใยไหมต้องคอยเช็ดตัวและป้อนยาให้โซลตลอด เธอสั่งข้าวต้มมาให้เขากินเป็นอาหารก่อนจะกินยาที่เธอไปซื้อมาให้จากร้านขายยาด้านล่างคอนโด แต่ทว่าจนถึงตอนเย็น พิษไข้ก็ยังไม่ลด มันจะลดเฉพาะตอนที่ยาออกฤทธิ์ แต่ทว่าพอยาหมดฤทธิ์ตัวก็กลับมาร้อนเหมือนเดิม "ไปหาหมอดีกว่านะ เดี๋ยวฉันพาไป" คนป่วยสายหน้า เขาไม่อยากไปหาหมอ ไม่อยากให้ร่างกายตัวเองอ่อนแอไปกว่านี้ อีกอย่างเขาก็ไม่ชอบกลิ่นโรงพยาบาล "แต่ไข้นายไม่ลดเลย ดูสิ วัดไข้กี่ทีก็สามสิบแปดตลอด"ใยไหมชูปรอทวัดไข้ให้คนป่วยดู เธอเป็นคนซื้อมาพร้อมกับยาลดไข้จากร้านขายยา "พรุ่งนี้ก็หาย" "รู้ได้ยังไง? ไปให้หมอตรวจหน่อยนะ ไปคลีนิคก็ได้" "ฉันอยากกินข้าวต้มฝีมือเธอ"คนป่วยแกล้งพูดเปลี่ยนเรื่อง เขารู้ว่าเธอกำลังคลั่งไคล้การทำอาหาร เรียกได้ว่าเธอนำเสนอเมนูใหม่ ๆ เกือบทุกวัน เขาเองก็เริ่มชินที่ได้กินอาหารฝีมือของเธอแล้วเหมือนกัน "อืม...ได้สิ เดี๋ยวฉันไปทำให