พาฝัน...
"พาฝันเป็นแฟนพี่ชายกูเพราะฉะนั้นกูก็มีสิทธิ์จะพาไปไหนก็ได้เพราะอีกหน่อยยัยนี่ก็จะมาเป็นพี่สะใภ้กู"
"แล้วเมื่อเช้ามึงพาว่าที่พี่สะใภ้มึงขึ้นไปทำอะไรกันบนรถมึงตั้งนานสองนาน"
คำพูดของน่านฟ้าทำให้น้องน้ำหวานหันมามองหน้าเธอทีนึงมองหน้าไผ่ทีนึง เธอรู้ว่าตอนนี้น้องเขาอาจกำลังจะเข้าใจผิดเพราะคำพูดของน่านฟ้าและคิดว่าเธอกับไผ่ไปทำอะไรไม่ดีหรือเปล่าบนรถนั้นแม้ว่าจริงๆ แล้วมันไม่มีอะไรเลยก็ตาม
"น้องน้ำหวานคือพี่กับไผ่เราไม่ได้....." เธอกำลังจะอธิบายให้น้ำหวานเข้าใจแต่ว่า
"หวานขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ จู่ๆ ก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมา" พูดจบน้ำหวานก็สะบัดมือออกและวิ่งไปทันที
"หวาน!! " ไผ่ตะโกนเรียกแต่น้องเขาก็ไม่ยอมหันกลับมาและเขาก็หันกลับมามองหน้าน่านฟ้าด้วยแววตาหาเรื่องทันที
"ไผ่เราว่าไผ่ไปตามง้อน้องเค้าเถอะเราว่าตอนนี้น้องเค้าอาจจะกำลังเข้าใจผิดเราสองคนอยู่ก็ได้"
"เธอจะให้ฉันอธิบายว่าไง หรือให
