ท่านอ๋องหรือจะเอา

ตกหลุมรัก

อ๋องสามออกมายืนรอเอลลี่อยู่หน้าห้องพัก มีอย่างที่ไหนนี่ปาเข้าไปยามซื่อนางก็ยังไม่ยอมตื่น สตรีประหลาด สตรีน่าตาย ไม่มีอะไรดีเลย

เอลลี่แต่งกายด้วยชุดอวกาศแนบเนื้อชุดเดิมเผยให้เห็นนมใหญ่เด้งดึ๋ง เอวคอด สะโพกผาย เธอมองเขาด้วยดวงตากลมโตสีเทาอ่อน รวบผมสีน้ำตาลอ่อนเกือบบลอนด์ขึ้นสูง เดินนมเด้งออกจากห้องไป

"เปิ่นหวางมารอเจ้านานแล้ว จะได้รับสำรับด้วยกัน"

"ข้ารีบ ข้าจะกลับไปซ่อมยาน เสร็จแล้วจะไปแล้ว" เธอกินอาหารแคปซูลไปแล้ว อยู่ได้เป็นเดือน ไม่ต้องมาเสียเวลากินอาหารปกติแบบนี้หรอก

อ๋องสามอยากรั้งเอลลี่ไว้ไม่อยากให้จากไป

"อยู่ต่ออีกหน่อยได้หรือไม่ เรายังไม่ได้คุยกันเลย"

"ขอบพระทัยท่านอ๋อง หม่อมฉันต้องไปแล้วเพคะ แล้วผู้ติดตามโทบี้กับชิทตี้เล่าอยู่ที่ใด" เอลลี่นั่งลงสวมรองเท้าบูท

ตอนนี้อ๋องสามกำลังอยากจับสตรีประหลาดขังไว้ที่นี่ เรื่องเมื่อคืนเล่า

'นี่นางจะไม่รับผิดชอบงั้นรึ'

อ๋องสามรู้สึกเหมือนเสียตัวแล้วถูกตีจาก

"เรื่องเมื่อคืนเล่า" เขาเอ่ยถาม

"ลืมๆ มันไปเถอะ" เธอปัดตอบ รีบเดินไปเรือนเล็กด้านข้าง ตามสองผู้ติดตามออกไปที่หลุมยานอวกาศเขตเมืองเหอหนาน

"เจ้าจะใช้ม้าหรือไม่"

"ไม่ต้องหรอกเพคะ พวกข้าไปกันเองได้" ที่รองเท้ามีระบบอัพพาวเวอร์ สามารถวิ่งได้เร็วมาก กระโดดได้สูงและไกลมากด้วย

ทั้งสามแต่งกายด้วยชุดเดิม พากันใช้รองเท้าอัพพาวเวอร์กระโดดออกจากกำแพงตำหนักอ๋องสาม ท่านอ๋องได้แต่ถอนหายใจ ทำให้อยากแล้วก็จากไป อ๋องสามมองเอลลี่กับพวกจากไปทางหลุมยานอวกาศ

เขาเดินไปเดินมาอยู่หน้าตำหนัก

"เอ่อ ท่านอ๋องเป็นอะไรพ่ะย่ะค่ะ วันนี้ไม่ออกไปตรวจเหมืองทองคำหรือพ่ะย่ะค่ะ" พ่อบ้านประจำตำหนักเอ่ยถาม

"เปล่า ข้าไม่ได้เป็นอะไร" ท่านอ๋องยังทำหน้าครุ่นคิด

"หากอยากตามนางไปก็ไปสิพ่ะย่ะค่ะ เรื่องง่ายๆ ไม่เห็นต้องคิดมาก" เป็นครั้งแรกที่พ่อบ้านเห็นอ๋องสามกระวนกระวายเพราะสตรี พ่อบ้านเอ่ยแนะนำท่านอ๋อง

อ๋องสามเรียกองครักษ์และผู้ติดตามราวสิบคน ควบม้าตามเอลลี่ไปที่หลุมยานอวกาศ เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกเหมือนตกหลุมรักเข้าอย่างจัง

นางไม่เหมือนผู้ใด

นางม๊วฟเขาจนถึงใจ

นางสดใสเหมือนดวงตะวัน

เขาอยากครอบครองนางผู้นั้น ผู้มาจากดินแดนอันแสนไกลในห้วงกาลเวลา