CHAPTER 9

231 Words
Hanna"sure ka naba na papasok ka ngayon? pwede kana man,hindi papasok kasi tinawagan na namin ang professor mo..wika ni mommy.. mom,kahit ngayon lang makita ko mga kaibigan ko kahit isang beses.. mapagpaalam ako sa kanila,baka di ko na sila makita at maalala pa mom naluluha kong sabi... Sana' malimotan ko lang sila,hindi yong hindi ko makita habang buhay,,naiiyak Na rin si mommy sa mga sinabi ko... anak wag mong sabihin yan,may awa ang dios.. makasurvive ka sa operasyon mo,wag kang mawalan ng pag asa anak,,ani mom.. OK" OK" alis na kayo para naman makabalik kayo agad.. magliligpit pa kayo ng damit nyo.. anak henny" ikaw na bahala sa kapatid mo,mag ingat kayo.. salamat mom" sabay naming sagot ni kuya.. alis napo kami mom.. dahil sa ng yare kahapon ni hanna na nawalan na naman ito ulit ng malay,dahil sa sobrang sakit ng ulo nya.. kaya biglaan na ang pag alis nila,,hindi na sila mapag-antay sa graduation day nila sa next month.. alam na ng professor pati sa kuya nya.. na may cancer sya.. maliban sa mga kaibigan ng kuya nya.. lalong sa mga kaibigan nya na ayaw nya malaman na may sakit sya.. ayaw nyang mag alala ito sa kanya.. kahit na masakit para sa kanya ng maglihim Sa mga kaibigan nya,mahal nya ito kaya yaw nyang mag alala at masaktan mga ito kong ano mangyare sa kanya na di maganda...
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD