she forget me

CHAPTER 17

"Hanna!!!

ikaw' nga tama ako,ikaw si hanna..

kumusta kana? mas lalo kapang gumaganda..

isang taon lang tayong di nag kita,laki ng binagbago mo..aniya james.

palinga-linga ako sa paligid ko,kung ako ba ang kinausap nya...

pero'walang ibang tao,dalawa lang kami si ate trixie,at ako..at sya na pangalan daw nya si james...

huh!,"ako ba ang kinausap mo?

sino po kayo Mr? sorry po" di kita kilala..

pasensya na" kilala ba kita?

bakit mo ako kilala?

sa reaksyon palang sa mukha nya,,,

parang di sya,naniwala sa sinabi ko na diko sya kilala...

" nagbebero kaba? imposible na dimo ako kilala!!! magkaklase tayo hanna!!,,aniya james

nakaawang lang ang labi ko,gusto kong magsalita,pero walang lumabas..

magkaklase kami!! di kilala ko sya!!

pero diko,talaga sya kilala...

James", tawag sa kanya ni kuya..

sabay kaming tatlo lumingon kay kuya..

si ate Trixie na man,di makasagot kasi di rin nya kilala si james...

mabuti nalang dumating si kuya..

"henny,"kumusta ang liit lang talaga ng mundo

nagkita tayong ulit,dito pa sa America,,

James" ok lang ako,ooh ang liit lang talaga ng mundo...

pasinsya kana' kong dika maalala ni hanna"'

long story" maynangyare lang sa kanya!!

ikaw anong ginagawa mo dito? dito rin ba kayo Tumira? aniya kuya..

dalawang buwan na nakaraan,nagising ako sa pagkacoma..