ภาพที่เห็นมันทำให้ทุกคนนิ่งอึ้ง เสียงครางบวกกับเสียงเนื้อดังราวกับโลกนี้มีกันอยู่แค่สองคน
“เราออกไปรอข้างนอกกันเถอะ” นายพลมู่รีบรั้งแขนภรรยาและจินผิงออกมา หน้าตาเขาตื่นตระหนกไม่แพ้กัน นึกไม่ถึงว่าจะมาเจอเรื่องแบบนี้ เขานึกอายแทนหลินต้ากวงจริง ๆ แต่สิ่งที่ทำให้อึ้งมากกว่านั้นก็คำพูดภรรยานี่แหละ
“แล้วโจเยว่ล่ะ ทำไมโจเยว่ถึงไม่อยู่กับม่านชิง เขาไปไหน”
“แล้วทำไมลูกเราต้องอยู่กับม่านชิง คุณพูดเองไม่ใช่เหรอว่ากำลังตามหาลูกอยู่ แล้วรู้ได้ยังไงว่าโจเยว่จะอยู่ในห้องนี้ อย่าบอกนะว่าคุณ” มู่เฉินตูยกนิ้วขึ้นมาชี้หน้าภรรยา
“เอ่อ…คุณลุงคะ ตอนนี้เราหาตัวคุณชายรองก่อนดีกว่านะคะ ไม่แน่เขาอาจต้องการความช่วยเหลืออยู่ก็ได้” จินผิงรีบเตือน ดูจากสภาพคนด้านในไม่ได้สติเลย เดาได้เลยว่าต้องถูกวางยาแน่ แล้วถ้าเป็นแบบนั้นโจเยว่ก็อาจจะโดนด้วยก็ได้ ถ้าหากว่าคุณนายมู่คือคนที่วางแผน เธอต้องแน่ใจก่อนว่าลูกชายดื่มยาถึง
