มัทนาลัยขยับตัวลุกจากม้านั่ง เท้าเล็กไม่ทันได้ขยับ ใครคนหนึ่งก็เข้ามาคว้ามือมือเธอเอาไว้ หญิงสาวหันมามองพร้อมสะบัดมือออกตามสัญชาตญาณเมื่อถูกจู่โจมแบบไม่ทันได้ตั้งตัว ทว่าพอเห็นว่าเป็นร่างสูงที่คุ้นตา ร่างเล็กก็ชะงัก ดวงตาคู่สวยมองอีกฝ่ายด้วยความแปลกใจ
“ไหนว่าไม่ว่างไงคะ”
“ผมคิดเอาเองว่าคุณน่าจะอยากให้ผมมาด้วย ผมก็เลยว่าง”
ใบหน้าหล่อเหลาคลี่ยิ้มกว้างอย่างที่มัทนาลัยมักจะเห็นอยู่บ่อยๆ แม้จะแปลกใจอยู่มากที่จู่ๆ เขาก็โผล่มา ทว่า
มัทนาลัยกลับรู้สึกดีอย่างน่าประหลาด ความขุ่นมัวที่ก่อตัวขึ้นในหัวใจก่อนหน้านี้หายไปจนแทบไม่หลงเหลือ และหญิงสาวก็เลือกทำในสิ่งที่ไม่ต้องฝืนใจตัวเองอีก
“ฉันรอคุณอยู่พอดีเลยค่ะ
แดเนียลเดินคอตกออกมาจากห้องตรวจพร้อมมัทนาลัย แทนที่ชายหนุ่มจะทำหน้าที่ประคองหญิงสาว ทว่ากลับกลายเป็นมัทนาลัยที่ต้องประคองอีกฝ่ายมานั่งที่ม้านั่งแทน อาการของเธอไม่มีเรื่องใดที่น่ากังวล เพราะตอ
