บทที่5 ตัวแทนของใครบางคน
1549 Words
“มะ ไม่จริงใช่มั้ย อร๊าย”
เพชรพริ้งแทบจะเอาหน้ามุดหัวแทรกดินหนีหายจากเขาให้รู้แล้วรู้รอด พวกเพื่อนสาวสองคนรู้จักนิสัยเธอตอนเมาดีว่าเป็นอย่างไร ตอนเธอเมาจะยั่วยวนผู้ชายหล่อเหลา โดยเฉพาะผู้ชายตรงหน้า
“ฉันรู้ว่าเมื่อคืนมันไม่ใช่ความตั้งใจของเธอที่จะให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น แต่ว่าเมื่อคืนฉันตั้งใจนะ”
“หมายความว่ายังไงพ่อเลี้ยง หรือว่าพ่อเลี้ยงจงใจมอมยาพริ้งแล้วจัดการทำเมียเพื่อไม่ให้พริ้งหนีงานแต่งงาน พริ้งไม่คิดเลยว่าพ่อเลี้ยงจะแผนสูงได้มากขนาดนี้”
“เข้าใจผิดกันใหญ่แล้วเพชรพริ้ง ฉันเป็นคนช่วยเธอออกมาจากไอ้เสือผู้หญิงพวกนั้นต่างหาก ถ้าฉันไม่มาเป็นผู้รับเคราะห์แทน ป่านนี้เธอคงได้ถูกพวกมันกลืนกินจนไม่เหลือแล้วละ”
พ่อเลี้ยงมนัสพยายามอธิบายเรื่องราวเมื่อคืนให้ว่าที่เจ้าสาวดื้อรั้นเข้าใจ ทว่ากลับโดนสาวเจ้าตวาดดังลั่นใส่
“พ่อเลี้ยงไม่ต้องหาคนอื่นมาเป็นข้ออ้างทำเลวของตัวเองหน่อยเลย พ่อเลี้ยงนั่นแหละจงใจ”
“ไอ้ผู้ชายคนนั้นต่างหากที่จงใจวางยาปลุกเซ็กซ์เธอ ถ้าหากฉันไม่เข้าไปช่วย เธอคงได้กลายเป็นเหยื่อของเล่นให้พวกมันฉีกทิ้งไม่รู้กี่รอบแล้ว ยังไม่สำนึกบุญคุณกันอีก ผู้หญิงอะไรดื้อด้านกว่าที่คิดเสียอีก”
เขาคิดถูกหรือคิดผิดเนี่ยที่จะต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่ทำตัวเป็นเด็กสามขวบเอาแต่ใจตัวเองไปได้ ถ้าไม่ใช่เพราะ....เขาคงไม่มีทางยอมแต่งหรอก
“พ่อเลี้ยงเองก็ไม่ต่างอะไรกับพวกผู้ชายพวกนั้นหรอก คิดจะฟันผู้หญิงแล้วก็ทิ้ง แต่โชคดีหน่อยที่พริ้งฟันพ่อเลี้ยงแล้วทิ้งไปก่อน”
“แบบนี้เธอคงต้องรับผิดชอบฉันแล้วในค่ำคืนนั้นนะสิ รับผิดชอบด้วยการแต่งงานกับฉัน เพชรพริ้ง”
“หา! รับผิดชอบด้วยการแต่งงานกับพ่อเลี้ยงเนี่ยนะ”
เพชรพริ้งอุทานด้วยความตกใจ ปกติเท่าที่เธอเห็นมาหลายคู่ ส่วนใหญ่จะเป็นฝ่ายชายจะต้องรับผิดชอบแต่งงานกับผู้หญิงที่ร่วมหลับนอนด้วยกัน แต่เนี่ยอะไรกัน เขาเป็นเอ่ยปากขอเธอแต่งงานเองเพื่อรักษาภาพลักษณ์ของตัวเอง
“ทำไม แต่งงานกับฉันมันยากเย็นตรงไหน พวกสาว ๆ ก็อยากแต่งงาน อยากมาเป็นนายหญิงที่ไร่องุ่นของฉันทั้งนั้น มีแต่เธอคนเดียวนั่นแหละที่ปฏิเสธคำขอของฉัน”
พ่อเลี้ยงมนัสไม่เข้าใจเสียจริงว่าลูกคุณหนูไฮโซตกอับ ไม่มีทางเลือกอื่นมากจะต้องเล่นตัวระวิงเวลาเลื่อนออกไป แต่ก็ดี เขาชอบความท้าทาย
“ก็พริ้งไม่เหมือนพวกสาว ๆ พวกนั้นของพ่อเลี้ยง อีกอย่างข่าวลือพ่อเลี้ยงก็หนาหู ใครจะกล้าแต่งงานด้วย”
อย่างน้อยเธอรักชีวิตตัวเอง ไม่กล้าเอาชีวิตไปเสี่ยงคนเคยฆ่าเมียเก่าเมื่อห้าปีก่อน หรือว่าเธอจะกลายเป็นเหยื่อให้เขาฆ่ารายต่อไป ไม่!
“ข่าวลือ? ข่าวลือที่ว่านั่นน่ะเหรอ ไม่ยักคิดว่าเธอจะสนใจเรื่องของฉันได้มากมายขนาดนี้ เพชรพริ้ง”
ริมฝีปากได้รูปกระตุกหยัดยิ้มมุมปากพร้อมกับใจเต้นแรงผิดปกติ เธอเป็นผู้หญิงคนที่สองทำให้เขาเสียอาการได้ถึงเพียงนี้ ผู้หญิงคนแรกของเขาคือ...
“ใครว่าพริ้งสนใจเรื่องของพ่อเลี้ยง ข่าวลือพวกนั้นใคร ๆ ก็รู้กันหมดทั้งนั้น ไม่เห็นจะแปลกตรงไหน ทว่าแต่ทำไมพ่อเลี้ยงไม่ออกไปจากห้องนอนของพริ้งสักที ไม่อย่างนั้นพริ้งจะหาว่าพ่อเลี้ยงคิดจะทำอะไรดีแก่ลูกหนี้ตัวเอง”
เธอพยายามห้ามใจตัวเองไม่ให้สั่นไหวกับคารมอ่อนหวานบวกหน้าตาเข้มหล่อเหลาของเขา พวกผู้ชายมันก็เหมือนกันหมด หาความจริงใจไม่ได้เลยสักคนเดียว
‘ยัยเพชรพริ้ง นี่แกชอบผู้ชายมีหนวดเคราตั้งแต่เมื่อไหร่ แกกับเขาอายุห่างกันเก้าปีแล้วนะ ไม่ได้สิ สเปกแกชอบเด็กหนุ่มเอ๊าะ ๆ เด็กหนุ่มเท่านั้น’
เพชรพริ้งรู้ดีว่าอายุของพ่อเลี้ยงมนัสปาเข้าไปสามสิบแปด ส่วนเธอเพิ่งยี่สิบเก้าปีเอง เธอไม่ขอกินผู้ชายรุ่นใหญ่เด็ดขาด ไม่มีวัน
“คิดว่าฉันจะทำอะไรกับลูกหนี้ที่ไม่ยอมเชื่อฟังคำสั่งเจ้าหนี้ล่ะ ไหน ๆ ที่นี่ก็ไม่มีคนอยู่ งั้นเรามาสานต่อกับเรื่องเร่าร้อนเมื่อคืนกันดีมั้ย”
สายตาฉายแววเจ้าเล่ห์อีกครั้ง เขาไม่หยุดแกล้งแหย่อารมณ์ว่าที่เมียปัจจุบัน หื่นกามกับหญิงสาวตรงหน้าไม่เลิก
“หยุด! พอเลยค่ะ หยุดทำตัวรุ่มร่ามใส่พริ้งได้แล้ว พ่อเลี้ยง ไหนบอกว่าจะให้พริ้งนอนพักผ่อนเยอะ ๆ ยังไงล่ะคะ” ใช้ไม้แข็งไม่ได้ผล เพชรพริ้งใช้น้ำเสียงสองอ่อนหวานไพเราะเพื่อยอมให้เขาใจอ่อนยวบลงทุกที
“อ้อ เกือบลืมเสียสนิทเลย ถ้าอย่างนั้นนอนพักผ่อนเยอะ ๆ เจอกันงานแต่งของเราพรุ่งนี้เช้า ฉันจะรอ”
แก้มขาวอมชมพูแดงระเรื่อขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัวเมื่อริมฝีปากหนากดจูบเบาเพียงแวบเดียวก็ออกมาส่งรอยยิ้มโปรยเสน่ห์แก่ว่าที่เจ้าสาวหวั่นไหว แผนการขั้นแรกของพ่อเลี้ยงมนัสสำเร็จไปอีกขั้น คือแผนการจับเธอมาเป็นเมียเขา
พ่อเลี้ยงมนัสขอตัวกลับยังคอนโดส่วนตัวของตัวเอง นาน ๆ ทีเขาจะเข้ามาสู่ตัวเมือง ดังนั้นเขาจึงซื้อคอนโดหรูเอาไว้พักผ่อนชั่วคราว โดยเฉพาะขึ้นมาในเมืองเพื่อเข้าบริษัทที่มีแม็กซ์ ลูกน้องคนสนิทรับดูแลงานแทนระหว่างที่นายใหญ่กลับเข้าไร่องุ่น
“นายไปส่งหมอกลับแล้วใช่มั้ย แม็กซ์”
“เรียบร้อยแล้วครับ นายใหญ่ครับ นายใหญ่คิดจะทำแบบนี้จริงๆ เหรอครับ ถ้าหากเกิดนายหญิงคนเก่ามีชีวิตอยู่ เธอคงเสียใจมาก”
แม็กซ์อยากจะถามความรู้สึกของนายใหญ่แห่งไร่องุ่นชื่อดังทางภาคเหนือว่าลืมคนรักเก่าได้แล้ว
“ไอ้แม็กซ์!”
สายตาคมกริบจ้องขวางดุดันแก่ลูกน้องคนสนิทที่พูดแต่เรื่องเก่าซ้ำซาก แม็กซ์รีบก้มหน้าหลบต่ำด้วยความผิดที่ปากพล่อยไปเอง
“ขะ ขอโทษครับนายใหญ่ ผมไม่ได้ตั้งใจจะพูดแบบนั้นให้นายใหญ่โกรธเคืองเลยนะครับ”
“กลับไปพักผ่อนได้แล้ว ฉันขออยู่คนเดียวเงียบ ๆ สักพัก”
“แล้วเรื่องจัดเตรียมงานแต่งพรุ่งนี้ล่ะครับพ่อเลี้ยง”
“เรื่องนั้นนายไม่ต้องเป็นห่วง ฉันติดต่อออร์แกไนซ์จัดเตรียมงานแต่งสุดอลังการเอาไว้แล้ว ไม่มีใครมาดูถูกว่าที่เจ้าสาวของฉันได้ว่าแต่งงานกับพ่อเลี้ยงบ้านอก ฉันจะทำให้คนชอบนินทาเพชรพริ้งหน้าเหวอจนพูดอะไรไม่ออก!”
“ครับ ผมขอตัวก่อน”
แม็กซ์ไม่รบกวนเวลาส่วนตัวของพ่อเลี้ยงผู้ทรงอำนาจอิทธิพล ใคร ๆ ก็ต่างมาบากหน้าขอความช่วยเหลือเรื่องธุรกิจ แต่พ่อเลี้ยงมนัสไม่ใช่คนใจดี ใจกว้างมากจะช่วยเหลือใครทั้งหมดก็ย่อมได้ ยกเว้นต้องมีของมีค่ามาแลกเปลี่ยนเท่านั้น
เมื่อลูกน้องออกไปจนครบหมดแล้ว ชายหนุ่มถอดเสื้อสูทด้านนอกออก เขาไม่ชอบการใส่สูทคับแน่น ทำทีวางอำนาจคนอื่นเข้าไปทั่ว เสมือนว่าเป็นท่านประธานบริษัทแปรรูปผลไม้ ไวน์องุ่นชั้นดีส่งออกต่างประเทศ
พ่อเลี้ยงมนัสชอบใส่ชุดธรรมดาออกไปทำไร่องุ่นของตัวเองที่ด้านเหนือบนสุดมากกว่า และที่นั่นไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ ไม่มีใครมารบกวนเวลาส่วนตัวของเขาได้
“เฮ้อ! เหนียวตัวจะแย่ ไม่ได้อาบน้ำตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว เมื่อคืนยัยตัวแสบทำให้ปวดเอวชะมัด แรงดีมาจากไหน เพชรพริ้ง”
เรือนร่างกำยำมีรอยจูบเต็มทั่วตัวพลางถอดเสื้อผ้าออกจนหมดก่อนจะคว้าผ้าขนหนูพันเอวหนาเอาไว้หลวม ๆ ฝีเท้าก้าวเดินอาด ๆ เข้ามายังห้องน้ำ
“เพชรพริ้ง”
ใบหน้าคมสันอมยิ้มออกมาเล็กน้อยพลางคิดถึงใบหน้าหวาน จมูกน้อยนิดเชิดรั้นใส่เขาเวลาเธอไม่พอใจ ทุกส่วนตารางนิ้วของเธอดูน่ารักดี
มือหนาคว้ากรอบรูปของผู้หญิงคนนี้มาดู กรอบรูปผู้หญิงคนที่เขาพกติดตัวมาตลอด ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีเขาก็ยังคงไม่ลืมเธอ ภรรยาเก่าของเขา
“พระพาย เธอไม่โกรธฉันใช่มั้ย ที่ฉันจะเริ่มต้นใหม่กับใครสักคน ผู้หญิงคนนั้นมีสายตาส่องประกายความสดใสเหมือนกับเธอ รู้มั้ยว่าบาดแผลในใจของฉันยังไม่หายดี มีแค่เพชรพริ้งคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยรักษาแผลใจของฉันให้ดีขึ้น มีแค่เพชรพริ้งคนเดียวเท่านั้นที่ช่วยฉันจากความรู้สึกผิดนั้นได้”
พ่อเลี้ยงมนัสยังคงรักและเทิดทูนพระพาย ภรรยาเก่าที่เสียชีวิตเมื่อห้าปีก่อน เหตุการณ์ครั้งนั้นเป็นเหตุการณ์เลวร้ายมากสำหรับเขา ไม่มีใครรักษาบาดแผลในใจที่ติดค้างมานานได้ แต่วันนี้เขาเจอแล้ว คนที่จะรักษาบาดแผลเขาให้หายเป็นปกติ
“พระพาย เธอไม่ว่าอะไรใช่มั้ย ที่ฉันจะให้เพชรพริ้งมาเป็นตัวแทนของเธอ”
- Writer
