“ใครจะว่าอะไรถ้าผมที่เป็นประธานบริษัทเองสั่งให้คุณหยุดทำงาน”
“แต่มันก็ไม่ใช่เหตุผลค่ะเพราะคนอื่นเขาไม่ได้เข้าใจอย่างที่เราเข้าใจ อย่าลืมสิคะว่าสาอยู่ที่บริษัทของคุณดลในตำแหน่งอะไรมีสถานะเป็นแค่แม่บ้านเท่านั้นสาต้องทำงานเหมือนกับคนอื่นๆค่ะ”
“แต่นี่เป็นคำสั่งของผม คุณไม่ต้องกลับไปทำงานที่บริษัทไม่ต้องไปเป็นแม่บ้านปัดกวาดเช็ดถูออฟฟิศให้ผมอีกแล้วนะ”
“ทำไมล่ะคะคุณดลก็ในเมื่อ...”
เธอพูดไม่ทันจบประโยคก็ได้ยินเสียงเคาะประตู ป้าศรีนวลเข้ามาในห้องและบอกกับทั้งสองว่า
“คุณดลคะต้องขอโทษด้วยนะคะที่ป้าเข้ามารบกวนเวลา”
“มีอะไรเหรอครับป้าศรีนวล”
บทที่ 17
“พอดีว่ามีแขกมาหาคุณดลต้องการที่จะพบคุณดลตอนนี้ค่ะ”
“ทราบไหมครับว่าเป็นใคร”
“เธอให้ป้าเรียนคุณดลว่าเธอชื่อลี่ซินค่ะ”
พอป้าศรีนวลบอกนฤดลก็ชะงักไปแต่เขาก็ตอบกลับไปว่า
“ครับป้า...แล้วตอนนี้ลี่ซินอยู่ที่ไหนครับ”
“เธอรออยู่ในห้องรับแขกค่ะและไม่ทราบ
