เธอก็เคยเดินทางไปต่างประเทศแต่มันเป็นการเดินทางไปกับครอบครัวแต่ตอนนี้เธออยู่ในฐานะภรรยาของผู้ชายที่เป็นสามีแต่กลับไม่ได้รู้สึกเป็นสุขเพราะท่าทีของนฤดลดูเหมือนว่าเขาพยายามตั้งแง่กับเธอแทบจะทุกอย่าง
หลังจากนฤดลพูดกับชาลิสาแล้วเธอก็พยักหน้าและตอบว่า
“ค่ะ...แล้วคุณจะให้ดิฉันทำอะไรบ้างนะคะ”
“อย่างแรกเลยนะคุณไม่ต้องเรียกผมว่าคุณแล้วก็แทนตัวเองว่าดิฉัน เรียกผมว่าดลเฉย ๆ นี่ตั้งแต่แต่งงานกันมาคุณก็เรียกผมเหมือนไม่ใช่เราเป็นสามีภรรยากัน”
“ก็ดิฉันคิดว่าคุณดลอยากจะให้ดิฉันเรียกแบบนั้นนี่คะ”
“ผมไม่อยากให้พ่อบ้านกับแม่บ้านเขาจับสังเกตได้ว่าเราสองคนน่ะเป็นยังไง ตั้งแต่แต่งงานกันมาถึงจะนอนเตียงเดียวกันก็เถอะแต่ไม่เคยจะอะไรกันสักครั้งผมรู้ว่าคุณก็ไม่ได้ต้องการมันหรอกใช่ไหม”
เขาต่างหากที่ไม่ต้องการ ชาลิสากล้ำกลืนความเจ็บช้ำเอาไว้ในใจ น่าแปลกที่ขนาดเขาร้ายออกอย่างนี้แต่เธอกลับเกิดความรู้สึกแปลก ๆ เวลา
