PART 2 | พี่หมอคนดี
849 Words
“รู้จักเหรอครับ”
หนุ่มหล่อตรงหน้าเอ่ยถามขณะที่ฉันกำลังมองตามหลังพี่หมอที่กำลังเดินไปด้านใน ใบหน้าเฉยชาไร้ความรู้สึกของพี่หมอทำให้คิดไปถึงตอนที่ฉันเจอกับพี่หมอครั้งแรกในงานเลี้ยงที่ฉันไปกับม๊า
ฉันจำได้ว่าคืนนั้นเป็นคืนที่โคตรน่าเบื่อเลย ในงานมีแต่คนแก่ที่ชอบจับกลุ่มเมาท์มอยเรื่องต่างๆ โดยเฉพาะเรื่องอวดรวย ฉันเบื่อมากจนต้องขอออกมาเดินเล่น และได้เจอหมอที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ตรงมุมหนึ่งของสวนที่ค่อนข้างมืด ตรงนั้นมีแสงไฟส่องลงมากระทบกับใบหน้าหล่อๆ ดูมีเสน่ห์มากๆ เขาเงยหน้ามองฉันเพียงเสี้ยววินาทีแล้วก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ ราวกับว่าทำไปตามสันชาตญาน
สายตาของเขาว่างเปล่าไม่เหมือนกับผู้ชายคนอื่นๆ ที่มองฉัน ฉันทำตัวเสียมารยาทยืนมองเขาจนเขาต้องละสายตาจากหนังสือมามองหน้าฉันอีกครั้ง สายตาคู่คมที่อยู่ใต้แว่นทำให้ฉันได้สติขึ้นมารีบเดินออกไปอีกมุม และเขาก็ไม่ได้สนใจอะไร เขาก้มหน้าอ่านหนังสือต่อโดยไม่มองมาที่ฉันอีกเลย ทำเอาคนสวยอย่างฉันเสียความมั่นใจไปหลายวันเลยหล่ะ
และได้เจอกันอีกครั้งตอนพี่หมอมาเดทกับคริสตัลเพื่อนสนิทของฉัน ยอมรับว่าตกใจแต่ก็ดีใจกับเพื่อนนะ ที่ได้ผู้ชายดีๆ
“ตกลงรู้จักผู้ชายคนนั้นมั้ยครับ”
หนุ่มหล่อเอ่ยถามอีกครั้งพร้อมกับใช้มือจับที่ปลายคางของฉันให้หันไปสนใจเขา พอได้สบตากันฉันถึงได้รู้ว่าดวงตาของผู้ชายตรงหน้าสวยมากและมีแรงดึงดูดบางอย่างที่ทำให้ฉันหลงใหล ถ้าไม่หลงคงไม่ลงทุนยั่วยวนมาถึงที่นี่หรอกนะ ก็ชอบอะ… อยากเก็บเข้าสต๊อกไว้นับเล่น
“ผู้ชายของเพื่อนหน่ะค่ะ” ฉันตอบไปพร้อมกับลูบไล้ต้นขาแกร่งขึ้นมาถึงกระเป๋ากางเกง
“จริงเหรอครับ ตอบให้ความหวังผมหรือเปล่า”
ฉันยกยิ้มแทนคำตอบ แล้วล้วงเอามือถือของเขามากรอกเบอร์โทรลงไป
“ค่อยคุยกันนะคะ พอดีเพื่อนรออยู่”
ฉันบอกไปก่อนจะเดินกลับเข้ามาในผับทางเดียวกับที่พี่หมอเดินไปก่อนหน้า พอมาถึงด้านในก็พยายามมองหาว่าพี่หมอมาหาใคร เท่าที่รู้จักมาหมอหนุ่มคนนี้ไม่ชอบปาร์ตี้ ไม่ชอบสถานที่เสียงดัง แล้วทำไมวันนี้ถึงมาโผล่ที่นี่ได้
นั่นไง! เจอแล้ว ฉันรีบเดินตรงไปหาพี่หมอที่กำลังมองหาใครบางคนอยู่ทันที
“มองหาใครเหรอคะ”
ฉันเสนอหน้าไปยืนขวางทางพี่หมอ พยายามเอ่นอกเชิ่ดสูงให้เต้าอันอวบใหญ่สะดุดตาพี่หมอบ้าง แต่ก็ไร้ประโยชน์
“หาเพื่อนครับ”
นอกจากพี่หมอจะไม่สนใจมองฉันแล้ว ยังเอาแต่มองหาใครก็ไม่รู้ น่าแกล้งชะมัด หนีหน้ากันดีนักใช่มั้ย
“เพื่อนพี่หมออยู่โต๊ะไหนเหรอคะ เดี๋ยวหนูพาไป”
“ขอบคุณนะครับ แต่พี่เจอเพื่อนแล้ว”
พอบอกจะช่วยก็เจอซะเร็วเชียว พูดจบพี่หมอก็เดินไปยังโซนวีไอพีทันที ใครกันนะที่ทำให้พี่หมอผู้รักสงบมาในสถานที่แบบนี้ได้ เท่าที่รู้จากยัยคริสมา พี่หมอไม่เที่ยวกลางคืน ไม่ดื่มแอลกอฮอล์ และไม่ชอบเสียงดัง ซึ่งต่างจากฉันโดยสิ้นเชิง
ความสงสัยทำให้ฉันก้าวเดินตามพี่หมอไปอย่างไร้มารยาท ก็คนมันอยากรู้หนิว่าใครเป็นคนสำคัญของพี่หมอ ฉันเดินตามจนมาถึงโต๊ะที่อยู่มุมเกือบสุดของโซนวีไอพี ตรงนี้ค่อยข้างเป็นส่วนตัว แต่ก็ไม่ได้ส่วนตัวมาก เพราะยังมีคนเดินผ่านไปมา และนั่นก็ทำให้ฉันแปลกใจ ถ้าต้องการเป็นส่วนตัวจริงๆ ทำไมไม่จองห้องหล่ะ
ยิ่งเห็นผู้หญิงที่พี่หมอมาหาฉันก็ยิ่งสงสัย การแต่งตัวและท่าทางไม่เหมือนผู้หญิงที่ชอบเที่ยว ไม่ชอบเที่ยวแต่นั่งดื่มอยู่คนเดียวในมุมมืดเหมือนคนกำลังมีปัญหาบางอย่าง ใช่แน่ๆ ฉันคิดว่าผู้หญิงคนนั้นต้องมีเรื่องเครียดและเรียกพี่หมอมาเป็นเพื่อน แต่เพื่อนจริงเหรอ ทำไมถึงต้องกอดต้องอ้อนพี่หมอขนาดนั้น
ฉันยืนมองการกระทำของผู้หญิงคนนั้นอยู่นานสองนานมั่นใจว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่แฟนพี่หมอแน่นอน และหล่อนกำลังจะใช้มารยาทหญิงลวนลามพี่หมอ ร้ายมากที่ใช้ความเมาเพื่อสัมผัสร่างกายอันแน่นปึกของพี่หมอ อิพี่หมอก็เป็นคนดีเกินไปแล้ว มองไม่ออกเลยหรือไงว่ามันคือแผน
ฉันว่าฉันต้องเข้าไปแกล้ง เอ้ย! เข้าไปช่วยพี่หมอแล้วแหละ ก่อนที่จะโดนลวนลามไปมากกว่านี้
- Writer
