“มะ...มะ...ไม่ ไม่เอา...อย่าให้หนูทำเลยนะคะ”
แพรวารีบตอบปฏิเสธในสิ่งที่เขาต้องการ
ณ เวลานี้ เธออยากจะร้องไห้ที่สุด เพียงแต่น้ำตามันดันไม่ยอมไหลออกมาน่ะซิ แต่น้ำเมือกกระสันกลางกาย มันกลับหลั่งรินจนเยิ้มแฉะไปหมดแล้ว
“ฉันบอกให้อ้าปากเดี๋ยวนี้ อ้า อ้าเร็วๆ อ้าเดี๋ยวนี้สิวะ...”
หนุ่มใหญ่พูดเสียงดุดัน จนเด็กสาวกลัว ก่อนที่เธอจะยอมทำตามแต่โดยดี
หัวหยักที่เบ่งบานเป็นดอกเห็ดสีแดงเถือก สัมผัสเข้ากับริมฝีปากบางของแพรวา จากนั้นเอวหนาก็ดันลำเนื้อที่ปูดโปนไปด้วยเส้นเลือด เข้าไปคาอยู่ในปากอุ่นนุ่ม
“อ้าส์...อ๊อก อ๊อก อ็อก อีอก อ้า อ้า อั๊ก ...อั๊ก...”
“ดูดเลย...อมเข้าไปลึก ๆ ซิจ๊ะ แม่นักสืบแสนสวย”
“พ่ออย่า...อย่าทำเพื่อนขวัญนะ”
ขวัญตาอยากจะลงไปช่วยเพื่อนใจจะขาด แต่สองมือของเธอดันถูกกุญแจมือล็อคเอาไว้
“ไม่เอาแล้ว...ปล่อยหนูกลับบ้านไปเถอะนะคะ”
แพรวาหันหน้าหนี จนแท่งเอ็นดุดัน หลุดออกจากปากของเธอ
