บทนำ.2

1211 Words
กอบชนม์ตอบออกมาทันทีแบบไม่ต้องเสียเวลาไตร่ตรอง แม้แต่เอรียสเองก็ยังรู้สึกแปลกใจอยู่ไม่น้อย แต่ถึงกระนั้นชายหนุ่มยังคงสีหน้าเรียบเฉยเช่นเดิม เอริคกับฟลอเรนซาลอบมองหน้ากันพลางขมวดคิ้วแน่น รู้สึกแปลกใจไม่ต่างจากคนเป็นลูกชายนัก แต่ถึงกระนั้นก็ไม่ได้คัดค้านใดๆ ออกมา เพราะนี่คือการตัดสินใจของลูกชายหลังจากผ่านการพูดคุยกันแล้ว คนที่ตกใจหนักสุดเห็นจะเป็นพระจันทร์ที่ใบหน้าซีดเผือดไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่หญิงสาวไม่อาจพูดหรือแสดงความคิดเห็นใดๆ ออกไปได้เลย สิ่งที่ทำได้ก็คือหลุบสายตาลงต่ำ มองมือเล็กที่ประสานที่หน้าตักของตนและเก็บความน้อยเนื้อต่ำใจเอาไว้ในอก เธอทำอะไรไม่ได้แล้วจริงๆ กอบชนม์กับกิ่งกาญจน์ร่วมรับประทานอาหารเย็นกับครอบครัวฟรีเดลที่มีสมาชิกสามคนนั่นคือเอริค ฟลอเรนซาและเอเรียส ตอนนี้เองที่พระจันทร์ทราบว่าชายหนุ่มมีพี่น้องอีกสองคน พี่ชายคนโตชื่อเอเดรียน แต่งงานแล้วกับภรรยาชาวไทยชื่อมุกดารา ทั้งคู่มีลูกชายฝาแฝดวัยสามขวบเศษนามว่าออสตินกับแอชเชอร์ ส่วนเอรีน่าน้องสาวคนสุดท้องกำลังไปท่องเที่ยวต่างประเทศ ทันทีที่มื้ออาหารจบลงเอเรียสก็เรียกพ่อบ้านคนหนึ่งเข้ามาที่โต๊ะอาหาร ชายหนุ่มหยิบกล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินเข้มสองกล่องที่พ่อบ้านเตรียมมาให้ เขาเปิดกล่องแรกออก ด้านในเป็นแหวนกลมเกลี้ยงสีเงินวาว นิ้วเรียวยาวหยิบแหวนวงดังกล่าวออกมาแล้วขอมือเธอ “ส่งมือมาสิ” พระจันทร์ไม่ได้แปลกใจกับการกระทำของเอเรียส ไม่เลยสักนิด แต่ถึงกระนั้นความรู้สึกอึดอัดระคนปวดแปลบก็ก่อตัวขึ้นในอกอย่างไม่อาจห้ามได้ มือเล็กยกขึ้นโดยไม่รอให้อีกฝ่ายต้องออกปากซ้ำ เอเรียสจัดการสวมแหวนลงบนนิ้วนางข้างซ้ายของหญิงสาว ไร้คำพูดหวานหู ไม่มีแม้กระทั่งรอยยิ้มจากอีกฝ่าย พระจันทร์ยังไม่ทันได้กล่าวขอบคุณตามมารยาทด้วยซ้ำ เขาก็ส่งกล่องกำมะหยี่อีกกล่องให้เธอ “สวมแหวนให้ผม” พระจันทร์ทำตามอย่างว่าง่าย มือบางเปิดกล่องแล้วหยิบแหวนแบบเดียวกันราวกับเป็นแหวนคู่แฝดเพียงแค่ขนาดแตกต่างกันเท่านั้น หญิงสาวบรรจงสวมมันลงบนนิ้วนางข้างซ้ายของชายหนุ่ม ก่อนที่เขาจะดึงมือกลับไป พร้อมหันไปหยิบเช็คมูลค่าสิบล้านดอลลาร์ที่พ่อบ้านเตรียมมาให้ หากแปลงเป็นเงินบาทก็ราวๆ สามร้อยล้านบาทแล้วส่งต่อให้กอบชนม์ แน่นอนว่าอีกฝ่ายรีบรับเอาไว้ด้วยดวงตาลุกวาว อาการดีใจจนออกนอกหน้าของกอบชนม์กับกิ่งกาญจน์ราวกับคนที่หิวกระหายเงินทำให้พระจันทร์หน้าม้านอยู่ไม่น้อย แต่แน่นอนว่าหญิงสาวทำอะไรไม่ได้นอกจากนั่งมองอย่างเงียบเชียบ เช้าวันต่อมากอบชนม์กับกิ่งกาญจน์ก็บินกลับกรุงเทพฯ ทันที ครืด… พระจันทร์หลุดออกจากภวังค์ตอนที่ได้ยินเสียงเลื่อนประตู ร่างสูงของเอเรียสก้าวออกมาจากห้องน้ำ เรือนกายท่อนบนเปลือยเปล่าอวดซิกซ์แพ็กหน้าท้องที่เป็นลอนสวย ส่วนเรือนกายท่อนล่างมีผ้าเช็ดตัวสีขาวผืนใหญ่พันรอบเอวสอบไว้อย่างหมิ่นเหม่ มือหนาใช้ผ้าเช็ดตัวผืนเล็กเช็ดเส้นผมที่ยังคงเปียกหมาด พระจันทร์เห็นแบบนั้นก็หน้าร้อน หญิงสาวรีบหันหน้าไปอีกทาง จนกระทั่งเสียงทุ้มดังขึ้น “จะอาบน้ำหรือเปล่า” อาบค่ะ” พระจันทร์ตอบกลับโดยไม่ได้หันไปมองอีกฝ่าย หญิงสาวยอมเสียมารยาทดีกว่าจะต้องหันไปสนทนากับร่างสูงที่อยู่ในสภาพกึ่งเปลือย เธอไม่คุ้นชิน ไม่เลยสักนิด นี่เป็นครั้งแรกตั้งแต่เกิดมาจนกระทั่งอายุยี่สอบสองปีที่ต้องมาอยู่ในห้องนอนกับผู้ชายเพียงลำพัง ถึงแม้ว่าเขาจะอยู่ในสถานะสามีของเธอก็ตาม ส่วนเขาจะวางให้เธออยู่ในฐานะอะไรนั้นเธอก็ไม่แน่ใจ แม้ว่าต่างฝ่ายต่างสวมแหวนแต่งงานเอาไว้แล้วก็ตามที “งั้นก็ลุกไปเข้าห้องน้ำสิ หรือจะต้องให้ผมพาไปส่ง” “พระจันทร์ไปเองได้ค่ะ” หญิงสาวรีบรับคำพร้อมๆ กับขยับตัวลุกจากเตียงนอน ร่างบางเดินผ่านชายหนุ่มที่ยังคงอยู่ในสภาพกึ่งเปลือยไปยังตู้เสื้อผ้าแบบบิลด์อิน มือเล็กเลื่อนบานประตู หยิบเสื้อผ้าที่จะใช้สวมใส่สำหรับเข้านอนพร้อมผ้าเช็ดตัวแล้วขยับเท้าเข้าห้องน้ำไปอย่างเร่งรีบ ทันทีที่เข้าไปในห้องน้ำได้ก็จัดแจงถอดเสื้อผ้าออก ร่างบางยืนที่ใต้เรนชาวเวอร์ สายน้ำอุ่นๆ ไม่ได้ช่วยให้หญิงสาวลดความกังวลลงได้เลย สิ่งที่หญิงสาวกังวลไม่ใช่เพราะสถานะที่เปลี่ยนไปในชั่วพริบตา หากแต่เป็นสิ่งที่ต้องทำตามสถานะนั่นต่างหากที่หญิงสาวกำลังกังวล หน้าที่ของภรรยา โดยเฉพาะเรื่องบนเตียง หากเขาต้องการ พระจันทร์ทราบดีว่าเธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ เธอเพียงแค่ต้องการเวลาเตรียมใจสักหน่อย เขากับเธอเพิ่งเจอกันเพียงแค่หนึ่งวัน ย้ำว่าเพียงแค่หนึ่งวันเท่านั้น ไม่มีโอกาสได้ทำความรู้จักนิสัยใจคอของอีกฝ่ายก็ต้องมาใช้ชีวิตร่วมกันเสียแล้ว เธอกับเขาก็ไม่ต่างอะไรจากคนแปลกหน้า แล้วแบบนั้นจะ… พระจันทร์ไม่กล้าคิดต่อ เพราะเพียงแค่คิดว่าต้องนอนร่วมเตียงกับชายหนุ่มหญิงสาวก็หน้าร้อนขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ศีรษะเล็กสะบัดไปมาเพื่อขับไล่ความคิดฟุ้งซ่านออกไปจากสมอง บางทีอีกฝ่ายอาจไม่ต้องการเช่นนั้นก็ได้ ในเมื่ออีกฝ่ายคล้ายไม่อยากจะมองหน้าเธอเลยด้วยซ้ำ คิดได้แบบนั้น หญิงสาวก็รู้สึกคลายความวิตกกังวลลง แต่ก็เพียงน้อยนิดเท่านั้น แต่งตัวเรียบร้อยในชุดเสื้อยืดเข้ารูปกับกางเกงผ้านุ่มยาวกรอมเท้าพระจันทร์ก็ก้าวออกมาจากห้องน้ำ ดวงตาคู่สวยกวาดมองไปรอบๆ แต่ไม่พบร่างสูงของชายหนุ่มในระยะสายตาก็ผ่อนลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก ร่างบางขยับเท้าไปที่โต๊ะเครื่องแป้ง ทาครีมบำรุงทั้งใบหน้าและลำตัว ก่อนจะหยิบไดร์ขึ้นมาเป่าผมที่แป้งหมาดจนกระทั่งเส้นผมแห้งสนิท จึงลุกมาที่เตียงนอน หย่อนสะโพกกลมกลึงลงบนฟูกนุ่มขนาดคิงไซซ์ ยังไม่ทันได้เอนตัวลงนอน คนที่หายไปจากห้องในตอนแรกก็กลับเข้ามา ร่างสูงขยับเท้ามาหยุดตรงหน้าเธอ เขากล่าวเสียงเรียบ แต่ประโยคดังกล่าวส่งผลต่อหัวใจดวงน้อยอย่างรุนแรง กล้ามเนื้อในอกซ้ายของพระจันทร์เต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง “พร้อมจะทำหน้าที่ภรรยาของผมแล้วหรือยัง”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD