บทที่ 11
พระจันทร์ไม่ได้หนักใจเลยที่ตกปากรับคำช่วยเหลือคนอื่น หากแต่ชุดที่เธอกำลังสวมใส่อยู่ในตอนนี้นั่นต่างหากที่กำลังทำให้เธอลำบากใจ ตอนที่อยู่บนตัวของผู้หญิงที่ชื่อไข่มุก พระจันทร์ก็คิดว่ามันสั้นมากพออยู่แล้ว แต่เพราะเธอสูงกว่าอีกฝ่ายการที่ชุดนั้นมาอยู่บนตัวเธอ ก็เลยทำให้ดูสั้นเข้าไปกันใหญ่
ดีที่รองเท้าเป็นรองเท้าบูทที่ยาวเลยเข่าขึ้นมาเลยทำให้ไม่ดูเปิดเผยต้นขามากจนเกินไปนัก
พระจันทร์พยายามคิดแบบนั้น
ร่างบางดูความเรียบร้อยที่หน้ากระจกอีกครั้ง เส้นผมสีดำสนิทที่เคยรวบเป็นหางม้าเอาไว้ถูกปล่อยให้ยาวสยายคลอเคลียกับใบหน้ารูปไข่ พระจันทร์หมุนซ้ายขวาเพื่อดูความเรียบร้อยอีกรอบ ในขณะที่มือเล็กพยายามดึงชายกระโปรงตัวสั้นลงมาอีกหน่อย แต่เพราะเป็นชุดรัดรูปการกระทำดังกล่าวจึงไม่ช่วยอะไรได้เลย สุดท้ายร่างบางก็พรูลมหายใจออกมา ก่อนจะสาวเท้าออกจากห้องน้ำ มุ่งหน้าไปที่บูธแอร์ริส
ดวงตาของเอรีน่าเบิกกว้า
