บทที่ 9
ครืด...ครืด…
เสียงสั่นของสมาร์ตโฟนที่วางไว้บนโต๊ะทำงานเรียกให้เอเรียสละสายตาจากกองเอกสารที่อยู่ตรงหน้า นัยน์ตาสีฟ้าครามมองบนหน้าจอที่กำลังสว่างวาบ โชว์หมายเลขโทรศัพท์ที่ชายหนุ่มไม่คุ้นเคย คิ้วหนาที่พาดเหนือดวงตาเรียวรีขยับเข้าหากันนิดๆ ก่อนจะกดรับสาย
“สวัสดีครับ”
“เอเรียส นี่ผมเองนะ นายกเทศมนตรี”
คราวนี้คิ้วหนาขยับเข้าหากันมากกว่าเดิมเมื่อทราบว่าปลายสายเป็นใคร แต่ถึงกระนั้นก็รีบตอบกลับไปเพื่อไม่ให้เป็นการเสียมารยาท
“ครับท่าน มีอะไรให้ผมรับใช้หรือเปล่าครับ”
“เย็นนี้คุณพอจะว่างหรือเปล่า ผมอยากจะชวนคุณมากินมื้อค่ำที่บ้าน จริงๆ ผมอยากจะคุยเรื่องซุปเปอร์คาร์ของแอร์ริสรุ่นใหม่ที่กำลังจะเปิดตัวนั่นแหละ ผมสนใจและอยากรู้รายละเอียดคร่าวๆ เผื่อจะได้สั่งจอง และหวังว่าคุณจะไม่ปฏิเสธคำชวนของผม”
เอเรียสลอบถอนหายใจเมื่ออีกฝ่ายดักการปฏิเสธไปเสียทุกทาง และแน่นอนว่าชายหนุ่มไม่มีทางเลือกนอกจาก
