ตอนที่ 48
บ่วง
“แล้วสวยเป็นเช่นไรบ้าง?”
จำปา เอ่ยถามอย่างร้อนรน ขณะยกขันน้ำเย็นลอยดอกมะลิมาให้ พ่อครูไกรศร เมื่อเขากลับมาถึงเรือน ด้วยตอนนี้เธออยากจะรู้นักว่าตัวละครร้ายฝ่ายหญิง คนสำคัญนี้ของเธอจะสามารถฝ่าฝืนชะตาอันเลวร้ายนี้ไปได้หรือไม่
จะอย่างไร สวย ก็คือตัวละครสำคัญของเธอ
“หนักมาก เพราะนี่เป็นของที่เกิดจากคำพูดและคำสาบานที่ออกจากปากของมันเอง และคำนั้นมันผูกมัดกับวิญญานสี่ป่าช้าที่เป็นบ่วงมัดแน่นจนยากจะคลายออก”
ไกรศร ผ่อนลมหายใจเล็กน้อย ก่อนจะยกขันน้ำเย็นจรดปากดื่มน้ำหอมมะลิลงคออย่างหิวกระหาย เพราะเขาไปทำพิธีนานหลายชั่วโมง เพื่อรีดน้ำออกให้บรรเทาออกจากร่างของสวย
ซึ่งต้องใช้พลังเยอะพอสมควร
“แล้วไม่มีหนทางที่จะรักษาได้เลยรึพี่ไกร?”
จำปา เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเว้าวอน ขณะที่ไอ้กล้ากับสร้อยยกสำรับมื้อเที่ยงมาให้บนเรือน และทั้งสองก็เหมือนเงี่ยหูฟังเจ้านายคุยกับอย่างตั้งใจ เพราะต่างอยากรู
