หลายวันต่อมา
22.45 น.
ติ๊ดๆ
ฉันที่กำลังจัดที่นอนอยู่ชะงักทันทีที่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ตัวเองที่กำลังวางอยู่ที่โต๊ะอ่านหนังสือดังขึ้น ฉันจึงเดินไปหยิบมันมาดูก่อนจะขมวดคิ้วนิดๆเมื่อเห็นว่าใครที่โทรมา...เพิ่งแยกกันไม่กี่ชั่วโมงทำไมวิดิโอคอลมาอีกแล้วล่ะ?
นิ้วฉันสไลด์รับพร้อมกับจอของฉันที่กำลังโชว์ภาพพีเคที่กำลังนอนอยู่ที่เตียงของเขา ฉันเม้มปากแน่นเมื่อเห็นเตียงนอนของเขาที่ฉันเคยนอน
"มีอะไรคะ?"
(เด็กอะไรแฟนคอลหาก็ควรจะยิ้มดีใจสิไม่ใช่มาทำหน้าเบื่อหน่ายใส่แบบนี้)
พีเคว่าขึ้นทันทีที่ฉันรับสายเขามองมาที่ฉันด้วยสายตาเอือมๆขณะที่ฉันก็กระแอมไอเบาๆและนั่งลงที่เก้าอี้และมองเขาด้วยความสงสัย
"ก็โลมาสงสัยหนิคะเพิ่งแยกกันไม่นานพี่ก็โทรมาแล้ว"
(ก็คิดถึง ฉันคิดถึงแฟนไม่ได้ไง?)
"ทำไมชอบเหวี่ยงคะ แล้วแทนตัวเองว่าพี่น่ะเอาไว้แทนตอนขอโทษโลมาอย่างเดียวใช่ไหมพอโลมายอมก็กลับมาเหวี่ยงเหมือนเดิม"
