15.36 น.
"นี่ไฟเขียวแล้ว..."
พลั่ก!!
"อ๊ะ!?"
"หูหนวกรึไงฉันเรียกเป็นสิบครั้งแล้วนะ!"
"ขอโทษค่ะ"
ฉันตอบกลับเสียงเรียบพร้อมกับเหยียบคันเร่ง เพราะตอนนี้ไฟเขียวแล้ว ฉันเหม่อน่ะเลยไม่ทันได้ดูไฟว่ามันแดงรึมันเขียวจนพีเคใช้เท้าถีบที่เบาะนั่นแหละถึงรู้ตัว ริมฝีปากฉันเม้มเข้าหากันแน่นขณะที่สายตาตัวเองก็มองไปที่ถนนตรงหน้าอย่างคิดหนัก
"เปิดเพลงหน่อย"
"คะ?"
พีเคมองมาที่ฉันด้วยใบหน้าเรียบตึงทันทีที่ฉันถามกลับไปแบบนั้น ก่อนเขาจะถอนหายใจออกมาเสียงดัง และหลับตาแน่นเหมือนพยายามสะกดกลั้นอะไรสักอย่าง ฉันขอโทษได้ไหมล่ะฉันไม่ทันฟังว่าเขาพูดอะไรจริงๆ
"เธอเป็นบ้าอะไรหนักหนาวะโลมา!!"
"อึ่ก!"
ฉันกำพวงมาลัยรถไว้แน่นเมื่อพีเคตวาดลั่นรถ และมองมาที่ฉันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความโมโห ฉันหลบสายตาพีเคก่อนจะกัดริมฝีปากตัวเองแน่นเพื่อสะกดกลั้นความกลัวของตัวเองไว้
"ก็ฉัน..ฉันไม่อยากไปอยู่กับคุณ"
"ว่าไงนะ"
"ฉัน
