“จะทำอะไร” นภัสสรตื่นตระหนกกับท่าทีของหมอปัณ
“ชุดอื่นไม่มีใส่หรือไง” เขาไม่ตอบแต่ถามในสิ่งที่เขาอยากรู้ ไอ้ชุดนี่มันขัดหูขัดตาเขาเสียจริง ๆ
“มันเป็นชุดทำงาน” หญิงสาวหันหน้าหนี มือหนายื่นแก้วเหล้าให้เธอ ทั้งที่รู้ว่าเธอแพ้เหล้า แต่ยังคงอยากให้เธอดื่ม
“ไม่ดื่มค่ะ” เธอใช้มือดันมือหนาที่มีแก้วเหล้านั้นออกห่าง ปากหนากระตุกยิ้ม เมื่อเธอดันมือเขาออก แก้วเหล้านั้นจึงถูกส่งเข้าปากเขาแทน
“เป็นบ้าอะไรเนี่ย ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ” นภัสสรดิ้นบนตักหมอปัณ แต่เขากลับกอดเอวและกดสะโพกมนลงหน้าขาเขาแทน
“นี่ อุ๊บ” หมอปัณปิดปากหญิงสาวบดขยี้ก่อนส่งน้ำเมาเข้าปากเธอ ออกแรงขยี้กลีบปากอีกครั้ง
กลายเป็นว่าน้ำเมาไหลลงคอนภัสสร สองมือทุบไหล่หนาแต่มันไม่มีผลใด ๆ ต่อสรีระของชายหนุ่ม
“แคก แคก” นภัสสรไอทันทีที่หมอปัณถอนปากออก
“ไอ้บ้า ทำอะไรของคุณ” เธอดิ้นบนตักเขา
“มาเป็นเด็กฉันไหมนภัสสร” หมอปัณเรียกชื่อเต็มหญิงสาว น
