ชุยหยุนที่เพิ่งจะเลิกเรียน ก็พบลุงจินที่รออยู่หน้าสำนักศึกษา
“อาหยุน เจ้ารีบกลับเรือนเถิด อากู้กับหัวหน้าหมู่บ้านยังไม่ลงมาจากภูเขาเลย ตอนที่ข้าพาชาวบ้านที่บาดเจ็บมาส่งโรงหมอ” ลุงจินก็ร้อนใจเช่นกัน แต่จะกลับไปที่หมู่บ้านโดยทิ้งชาวบ้านที่บาดเจ็บเอาไว้ในเมืองทั้งหมดก็เห็นจะไม่ได้
“เกิดอันใดขึ้นขอรับ”
“ข้ารู้เพียงว่า ชาวบ้านไม่เชื่อในคำเตือนของอากู้กับอาหู่ รุกล้ำเข้าไปในเขตของหมีควาย แต่ไม่รู้ว่าพวกเขาตอนนี้เป็นเช่นใดบ้าง”
“ขอรับ”
ชุยหยุนรีบไปเอาม้าของตนที่โรงเลี้ยงด้านข้างสำนักศึกษา ก่อนจะควบม้ากลับหมู่บ้านอย่างรวดเร็ว พอมาถึงเรือนก็พบลุงกู้กับลุงหู่กำลังนั่งอยู่ภายในห้องโถง
“ไม่เป็นอันใดก็ดีแล้ว” เขาถอนหายใจออกมา หากลุงกู้เป็นอันใดไป มารดาเขาคงจะเสียใจไม่น้อยเลย
“ไม่เป็นอันใดได้อย่างไร” ป้าเหลียนกัดฟันแน่นอย่างแค้นใจ
ก่อนหน้าที่ชุยหยุนจะเดินทางมาถึงเรือน ลุงกู้และลุงหู่ได้เอ่ยเล่าเ
