หลังจากที่ทำพิธีสู่ขอกันเรียบร้อยแล้ว แน่นอนว่าสิ่งที่ตามมานั่นก็คืองานแต่งงานนั่นเอง แต่ด้วยความที่ทั้งสองคนไม่ต้องการที่จะจัดงานแต่งงานใหญ่โต นั่นจึงมีเพียงพิธีแต่งงานเล็กๆ หรือที่ชาวบ้านต่างจังหวัดเรียกว่าผูกข้อไม้ข้อมือนั่นเอง ตอนนี้ทั้งเจ้าบ่าวและเจ้าสาวอยู่ในชุดพื้นเมืองทางเหนือสวยหล่อเหมาะสมกัน ก่อนที่จะมีรวบรัดบางพิธีเอาไว้ เพื่อให้งานออกมาเรียบง่ายและกระชับนั่นเอง
และบัดนี้งานผู้ข้อไม้ข้อมือของทั้งคู่ก็เสร็จสิ้นลงเรียบร้อยแล้ว มีเด็กหญิงกรวรรณนั่งมองทั้งสองคนด้วยท่าทางงุนงง ด้วยเพราะไม่รู้ว่าบิดามารดาของตนเองนั้น เคยเป็นคู่รักกันมาก่อน ด้วยเพราะว่าราเชนทร์ยังไม่มีโอกาสอธิบายถึงความสัมพันธ์ของเขาทั้งสองคนให้บุตรสาวฟังนั่นเอง
“คุณย่าคะ ทำไมต้องมีคนเอาด้ายไปผูกข้อมือคุณพ่อคุณแม่คะ” เด็กหญิงกรวรรณเอ่ยถามผู้เป็นย่าด้วยความสงสัย เพราะความเฉลียวฉลาดนี่เอง ทำให้เพียงไม่กี่วัน ผู้เป็นย่า
