บทที่ 13
นะคะ
“อ๊ะ! พี่เฟร เบาๆ หน่อยค่ะ อื้อ หนูจุก...!”
ชายหนุ่มกดคนตัวเล็กลงบนโซฟาแล้วโหมกระหน่ำกระแทกสะโพกอย่างบ้าคลั่ง ใบหน้าคมคายซุกเข้าที่ลำคอระหงสูดกลิ่นหอมหวานที่ไม่ใช่กลิ่นน้ำหอมฉุนๆ มันยิ่งทำให้เขาอยากดอมดมตลอดทั้งวัน ริมฝีปากหยักขบเม้มตามอารมณ์ ฝากฝังรอยรักที่เขาแทบไม่เคยทำให้ใครมาก่อน เพราะไม่บ่อยนักที่เขาจะลุ่มหลงในบทรัก
เฟรเดอริกกดกระแทกแก่นกายส่งท้ายสองสามรอบก็ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา อากาเนะนอนหอบหายใจด้วยความเหน็ดเหนื่อยๆ ที่ต้องรองรับอารมณ์ของชายหนุ่มมากตัณหาราคะ เขาถอดถอนแก่นกายออกไปทำให้หญิงสาวถอนหายใจอย่างโล่งอก
เธอรองรับอารมณ์ของเฟรเดอริกมาตั้งแต่เมื่อคืน วันนี้เขาก็ยังเอารัดเอาเปรียบเธอไม่หยุด เธอรู้สึกอ่อนเพลียเหลือเกิน ความต้องการของเฟรเดอริกไม่มีที่สิ้นสุดเอาเสียเลย
หมับ!
“อ๊ะ!?”
ดวงตากลมเบิกกว้างและร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ เมื่อจู่ๆ ก็ถูกจับให้หันหน้าเ
