บทที่ 7
ออกอาการ
งับ!
“อ๊ะ!?” เฟรเดอริกรู้ทัน เขาดึงปากของตัวเองออกมาก่อนที่อากาเนะจะได้กัด แล้วงับกลีบปากล่างของเธอแทน เมื่อเธอพยายามจะดึงหน้าหนีเขากยิ่งกัดแรงไม่ยอมปล่อย
“พะ พี่คะ...!”
แล้วเสียงหวานก็หายเข้าไปในปากของเฟรเดอริกอีกครั้งอย่างเร่าร้อนมากกว่าเดิม ความต้องการภายในร่างกายพลุ่งพล่าน ถ้าเขาเป็นสัตว์เดรัจฉานตัวหนึ่ง เขาก็คงจัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าของอากาเนะแล้วร่วมรักกับเธอที่นี่ เดี๋ยวนี้! แต่เพราะเขาไม่ใช่ จึงทำได้เพียงหักห้ามใจเอาไว้ โดยหวังว่าจูบจะทำให้เขาใจเย็นขึ้น แต่เหมือนยิ่งจูบก็ยิ่งไม่รู้จักพอ ต้องการมากขึ้นเรื่อยๆ
“แฮ่ก แฮ่ก” ยังถือว่าใจดีหรือเปล่านะ ในช่วงที่อากาเนะเกือบจะหมดลมเข้าจริงๆ เฟรเดอริกก็ถอนจูบออกเพื่อให้เธอได้หายใจเกือบสิบวินาที!
หญิงสาวดันแผงอกกว้างออกด้วยมือที่สั่นเทา ดวงตาสั่นระริกมองอีกฝ่ายที่จ้องมองเธอไม่วางตา และเธอรับรู้ได้ด้วยสัญชาตญาณว่าเขาไม
