Chapter 1

1585 Words
Amanda   Five year later ng maganap ang hindi ko inaasahan lasing ako noon at hindi ko alam kong ano ang ginagawa ko nong mga oras nayon. Aminado ako noon na tangin nasa isip ko lang ay ang mailigtas ang company ko na pilit kong inaahon sa hirap, pero wala ring ng yari umangat nga ang company ko ng ilang bwan pero bumagsak rin ito di kalaunan kaya wala akong nagawa uti-uti akong naghirap hanggang sa hindi ko na alam kong saan ako kukuha ng lakas para ma buhay ako araw araw.   Hindi ko malilimotan ang gabing yon kong paano niya ako niloko at pinag laru'an, oo tinupad niya ang pangako nito naililigtas niya ang company ko kapalit ng pagkababae ko. Pero pinaglaruan niya lang ako, ang tanga ko naman kasi masyado akong lasing non hindi ko tuloy na basa kong ano man yong pinirmahan ko at laking gulat ko na lang ng isang araw bigla akong pinatalsik sa sarili kong conpany.   Subrang depress ako nong mga time nayon kaya ang tangin ginawa ko lang ay ang uminom ng uminom at sa subrang paglalasing ko hindi ko akalain na may bata palang na sa loob ng sinapupunan ko at ayon sa hindi  inaasahan saka lagit naan ng pagsasaway ko sa bar kong saan ko na meet ang mukhang bakulaw na si James. Ayon sa kalagitnaan ng pagsasayaw ko  ng maramdaman ko ng bigla na lang may kong anong pumotok sa pagkababae ko. Sa naaalala ko sa mga oras iyon isunod agad ako sa hospital at doon ko na laman na patay na ang bata na nasa loob ng sinapupunan ko.   Ilang araw ring akong hindi pinatulog ng konsensya ko dahil sarili kong anak pinabayaan kong mamatay. Halus wala akong ginawa kong di mag kulong sa inuupohan kong bahay. Hindi ako makakain ng maayos dala ng pangungula at galit sa sarili ko. Ganon ko pinahirapan ang sarili kong mga time nayon. Kong pwedi ko lang sana maibalik ang dati at nalaman ko lang ng maaga na buntis ako edi sana ngayon buhay pa ang bata, buhay pa sana ang anak ko.   Tumayo na ako dala ang folder maghahanap ako ngayon ng trabo, kahit anong klasing trabaho gagawin ko para lang mabuhay ako. Hindi na ito ang dating kong buhay, ngayon kailangan kong nang magbanat ng buto para makakain. Isa isa kong nilibot ang buong Manila bawat madadaan kong mga company na naghahanap ng agent binibigyan ko ng resume ko. Hindi pwedi isang company lang ang bi-bigyan ko  paano kong hindi ako na makuha sayang lang ang pagod ko. Mabuti ng marami para masiguradong may kukuha talaga sakin.   Tumigil ako isang lugar kong saan ang daming mga bata naglalaro sa paligid.  Sa pagtingin ko sa kanila na aalala ko na naman ang dati kong buhay kong saan masaya lang ako at wala akong pino-problima. Tinignan kong ang mga bata at kasabay nito ang paglubog ng araw. Gutom na talaga ako at kailangan ko ng kumain para bumalik ulit ang lakas ko.   Agad ko ng nilisan ang park. Habang malapit na ako sa bahay na inoopahan ko ng biglang tumonog ang cellphone ko. Kaya agad kong itong kinuha at sinagot kahit na hindi ko pa alam kong sino ang nasa kabilang linya.   "Hello, Are you Amanda Alex Lee rigth tanggap kana sa trabho at bukas na bukas magsisimula kana e-te-text ko na lang sayo ang lugar kong saan ka magtra-trabaho. Make sure gagawin mo ng maayos ang trabaho mo." wika ng kausap ko sa kabilang linya magsasalita pa sana ako ng bigla niyang binaba ang cellphone   Bastos naman niya. Kakausapin ko pa nga siya. Kainis! Hindi pa nga ako nakapag thank you binabaan agad ako. Pero salamat dahil sa wakas may trabaho na ko at bukas na bukas magsisimula na ako.   Pumasok  na ako sa bahay at tumambad sakin ang isang pirasong tinapay at saka malamig na kapi.   Kainis ganito na lang palagi ang kinakain ko pero okay narin to magtitiis mo na ako pagnaka luwag luwag na ako bibili ako ng masasarap ng pagkain.   Nahagya akong napatingin sa cellphone ko ng magvibrate ito.   Dali dali kong kinuha ang cellphone ko at ganon na lang ako na panganga ng makita ko ang nasabing lugar kong saan ako mag tra-trabaho. Toy's Is Every Where Company ang pinakasikat na company sa buong Pilipinas kong saan sila ang gumagawa ng mga magagandang laruan na pinage-export sa ibang bansa.   Natigilan ako sandali at muling binasa ang pangalan ng clmpany nila, never kong kasig binigyan ang company ito ng resume ko, kaya paanong tinanggap nila ako magtrabaho dito.   Hindi ko na lang inisip kong paano ako napadpad sa paghahanap  ng trabaho doon basta bukas na bukas magtra-trabaho na ko. Agad na akong humiga sa kama ko habang iniisip ang mga utang ko nakailangan kong bayaran. Sa wakas isa isa ko ng mababayaran ang mga utang na pinamana sakin ng mga magulang ko.   Kina umagahan maaga akong nagising dahil ayon sa text na natanggap ko kagabi dapat 8:00 am nan doon na ko kasi mag-be-briffing pa kami about sa trabahong na ka assign sakin. Uminom lang ako ng kapi na inutang ko lang sa kapit bahay ko. Hindi ko na ininda ang sakit ng chan ko buti na lang talaga may pera pa akong na itago kaya agad na akong sumakay ng jeep papunta sa na sabing lugar.   Nang nasa harapan na ako ng Toy's Is Every Where kinutoban agad ako na para bang may mangyayari hindi ko inaasahan ngayon, pero feeling ko maganda naman ito kaya buong tapang akong pumasok sa loob at ayon nga sinalobong ako isang stuff.   "Amanda right, sumonod ka sakin." wika nito.   "Yes."   Kaya sumonod na lang ako sa kanya.  kahit saan ito pumonta na ka sunod lang ako sa likod niya. Hanggang sa dalhin siya ako sa isang office kong saan magsa-sign na ako ng contract.   "Hito, basahin mo mo na tapus permahan mo na." wika nito sabay bigay sakin ng folder na may lamang mga agenda para sa magiging trabaho ko dito   Hindi ko na binasa ang nakasulat dala ng kasiyahan isa isa ko pinirmahan ang mga papel. Nang matapus ko permahan ang lahat ay  ibinalik ko na sa kanya ang forlder. Binigyan niya lang ako ng isang pilit na smile.   "So ang magiging trabaho mo ay ikaw ang magdadala ng kape ni Sir araw araw sa office niya, tapus bawat iuutos niya susundin mo dahil na kasulat dito sa penirmahan mo. Bawal kang umayaw sa ano mang ipaguutos niya sayo. Get's? For additional info si Sir na ang bahala doon." wika nito.   Parang madali lang naman ang trabaho ko, susundin ko lang naman ang mga pinaggagawa niya at isapa parang hindi naman mahirap kasi buong akala ko gagawa ako ng mga toys pero hindi pala, pero mabuti narin to dahil may trabaho na ko at sa loob ng 15 days makukuha ko na agad ang sweldo ko na hindi baba sa 10k.   "Tumayo ka na dyan dahil ihahatid na kita sa office ni Sir. wag kang masyadong maingay doon dahil isa sa ayaw ni Sir. ang babaeng madaldal at isapa ayosin mo ang ugali mo." wika pa niya. Para ang sungit sungit naman niya.   Agad na akong sumonod sa kanya.  Tinikom ko na lang ang bibig ko dahil wala naman akong itatanong sa kanya, ang sungit kasi masyado. Hanggang sa makarating na kami sa office ni Sir. kong saan ako magtra-trabaho.   "Ikaw ng bahalang pumasok sa loob, basta ang bilin ko sayo wag mong kalimotan." wika nito at iniwan niya ako bigla ng wala man lang paalam.   Tinignan ko lang ang pintoan, hindi ko alam kong bakit ako na nginginig ngayon pero bahala na. Huminga mo na ako ng malalim at saka dahan dahan ng binuksan ang pinto. At ng makapasok na ako isang simpling lamisa lang ang bumongad sakin habang may isang lalaking nakatalod dito. Agad na akong umopo sa isang upoan na malapit sa lamisa.   "Sa wakas nagkita narin tayo." wika ng isang pamilyar na busis. Dahan dahan umikot ang upoan nito at na pa nganga na lang ako ng makita ko ang mukha niya.   "Parang na nigas ka? Hindi mo ba ako na miss?" wika pa nito habang nakatitig lang sa mga mata ko   Hindi ko alam kong anong isasagot ko dahil parang na star struck ako ng makita ko muli siya. For almost five year sa wakas na kita ko narin ang lalaking ama ng anak ko at ang lalaking niloko ako.   Wala siyang hiya. Hindi ko inaasahan na muli kaming magkikita. Sa napakahabang panahon ngayon niya lang ulit ako hinanap. Kong alam niya lang sana ang pinagdaan ko dahil sa panglolokong ginawa niya. Nagulat na lang ako ng bigla may tumolong luha sa mga mata ko. Dala siguro ito ng  labis na pangungulila sa anak ko at pagkagalit sa kanya.   "What are you cyring?" wika niya, dali dali kong pinonasan ang mga luha ko. Hindi pweding makita niya akong umiiyak sa harapan. Kailangan kong ipakita sa kanya na matapang ako kahit na niloko niya ako at dahil sa kanya namatay ang ka isa-isang anak namin.   "Hindi ako umiiyak, ma pumasok lang na dumi sa mata ko. Ano na palang ipagnuutos mo?" wika ko at laking gulat ko ng bigla siyang tumayo sa kinauupoan niya at naglakad patungo sakin.   Tinignan ko lang siya habang may kinuhuka siya sa bulsa niya. Hindi parin siya nagbago kong ano ang itchura niya noon ganon parin ang itchura niya ngayon. Mas lalong pa siya naging gwapo at mas lalong nahubog ang maganda nitong katawan. Na gulat na lang ako ng nasahapan ko na siya bigla.   "Suotin mo ito, yan ang magiging trabaho mo. Magsisilbi kang asawa ko." wika niya.   Isinoot niya ang sing-sing sa kamay ko at nakatulala lang ako sa ginagawa.   ---
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD