หนึ่งปีต่อมา_
ณ เกาะส่วนตัว
"มะม๊า..น้องหลับแล้ว" เสียงเด็กหญิงวัยเกือบสองขวบ รีบวิ่งมาบอกมารดาอย่างสนุก หลังไปช่วยบิดากล่อมน้องชายหลับบนเปล ข้างริมหาดสายลมเย็นสไว
"ลาน่าเก่งจังเลยค่ะ" แครอทรีบเก็บอุปกรณ์ปั๊มนมใส่กระเป๋า ช่วงนี้ต้องพกพาราวกับสิ่งสำคัญในการดำรงชีวิต
ถึงจะย่อตัวลงเล็กน้อย มาช้อนอุ้มลูกสาวเปรียบเสมือนดวงใจ ค่อยๆฝีเท้ามาชโงกแอบดูสามี
"ชู่~" พาเรนยกมือห้ามปราม กว่าจะกล่อมลูกคนเล็กวัยหกเดือนให้นอนหลับ เล่นเขาเหนื่อยหอบก็ว่าได้
มือหนาข้างนึงยังตบก้นป่อง ส่วนอีกข้างลูบศรีษะลูกชายอย่างทนุถนอม ไม่แปลกใจเลยว่าตอนเด็กตัวเองมีนิสัยเช่นไร
"น้องหลับ ชู่~" เด็กหญิงทำท่าเลียนแบบบิดา เรียกรอยยิ้มบุพการีทั้งสองง่ายดาย
"แล้วลาน่าไม่ง่วงเหรอคะ"
"ม่าย...ลุง..ไปจับผีเสื้ออ" เด็กหญิงพยามชี้ไปทางรีบอร์น ผู้รับอาสาช่วยเลี้ยงลาน่าตั้งแต่แรกเกิด จนเด็กหญิงมีนิสัยห้าวหาญ
"ได้ค่ะ แต่จ
