ต้าวโคแก่ของหนูใบชา
บทที่ ๓
“เมื่อกี้หนูพูดว่าอะไรนะครับ”
“หนูพูดอะไรเหรอคะ” ฉันทำหน้าเหลอหลามองอาสิงหาที มองพ่อแม่ที ทั้งที่มือทั้งสองข้างยังคงพนมไว้อย่างนั้น
“สงสัยอาน่าจะหูแว่วช่างเถอะ..อาชื่อสิงหานะ เป็นรุ่นน้องพ่อหนู” ผู้ชายด้านหน้าแนะนำตัวเอง พร้อมกันนั้นเขาได้เอื้อมมือไปหยิบถ้วยชาขึ้นมาใหม่
“ส..สวัสดีค่ะ หนูชื่อใบชาค่ะ” ประหม่า!นอกจากคำนี้ฉันไม่รู้เลยว่าจะเอาคำไหนมาแทนได้ เป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกใจเต้นรัวราวกับกำลังตีกลอง เสียงหัวใจดังก้องในหูจนกลัวว่าทุกคนในห้องนี้จะได้ยิน
“ฝากลูกสาวฉันด้วยนะสิงหา ไม่ต้องออมมือ ให้ทำเหมือนคนงานทุกอย่างได้เลยยิ่งดี” พ่อพูดกับอาสิงหาอย่างสบาย ๆ พร้อมกันนั้นอารมณ์ดียกถ้วยชาขึ้นมาจิบไปอีก!
“วันนี้ก็ให้ขึ้นไปพักก่อนเถอะ พรุ่งนี้ค่อยเริ่มทำงาน”
“แล้วแต่แกเลยไอ้น้องรัก เดี๋ยวฉันกับเมียจะต้องกลับก่อนแล้วนะ วันนี้ต้องเข้าไปจ่ายเงินเดือนคนงานที่โกดัง
