สามวันต่อมา...
ขนมผิงตื่นมาตั้งแต่เช้าหยิบเสื้อผ้านับสิบชุดออกมากองรวมกันบนเตียง ซึ่งเสื้อผ้าส่วนใหญ่ล้วนเป็นสีแดงสีมงคลประจำวันเกิดเธอและเป็นสีมงคลด้านความสำเร็จของวันนี้ด้วย
“แดงตัวนี้...โป๊ไป ตัวนี้...คุณหนูไป” เธอหยิบจับพลันรำพึงรำพลันกับตัวเอง “ตัวนี้...ธรรมดาไปนิด”
ก็อกๆ ก็อกๆ ก็อกๆ
“ผิงลูกเสร็จหรือยัง” เสียงเคาะประตูและเสียงเรียกของรินดาดึงความสนใจให้ขนมผิงละสายตาจากกองเสื้อผ้าตรงหน้าเดินไปเปิดประตู
“ทำอะไรอยู่เนี่ยแล้วทำไมยังไม่อาบน้ำ”
“อาบน้ำแล้วค่ะแต่ที่ใส่ชุดคลุมอยู่แบบนี้เพราะผิงยังเลือกเสื้อผ้าไม่ได้ต่างหาก”
บานประตูถูกเปิดออกกว้างให้เห็นภายใน รินดาชะเง้อเข้าไปดูก่อนจะส่ายหัวและดึงแขนลูกสาวเข้ามาด้วย
“ทำไมมีแต่สีแดงล่ะ”
“วันนี้สีแดงเป็นสีมงคลค่ะ”
“มิน่าล่ะ” ผู้เป็นแม่โพล่งขึ้นพร้อมกับเสียงหัวเราะขบขัน
“มิน่าอะไรเหรอคะ”
“ก็คนที่มารับลูกใส่เสื้อแดงมาด้วยไง”
“
