หญิงสาวตะลึงมองอาวุธประจำกายของปู่รามพ์ รีบเอามือคว้าหมับ ลูบไล้ลำเนื้ออย่างอดใจไม่ไหว หล่อนสังเกตเห็นว่าปู่รามพ์สูดหายใจแรง เส้นขนที่ต้นขาของเขาลุกซู่ สายตาจับจ้องมองทรวงอกอวบใหญ่ของหล่อนที่ขยับยวบยาบอยู่ภายใต้เสื้อผ้าฝ้ายตัวบาง
“หนูพิมพ์จ๋า… พอเถอะ… รูดของปู่แข็งจนปวดหมดแล้ว”
ปู่รามพ์ร้องห้าม หลับตาข่มความรู้สึกเสียวซ่านเมื่อมือเรียวของหลานสะใภ้ไล้ลูบลำเอ็น ชักเป็นจังหวะเบาๆ อย่างจงใจปลุกเร้าอารมณ์
“หนูจ๋า… ปู่เสียว ขอปู่กินหอยหวานของหนูนะจ๊ะคนดี”
ทุกครั้งที่ปู่รามพ์อยู่ใกล้สะใภ้แสนสวย เขาสัมผัสได้ถึงความเร่าร้อนที่ซ่อนเร้นอยู่เบื้องหลังดวงตาใสซื่อของหล่อน
“แข็งมากเลยค่ะ… ปู่รามพ์อยากใส่เข้ามาในตัวหนูใช่ไหมคะ”
สาวน้อยถามทั้งที่รู้
“ใช่… อยากที่สุด อยากจนแทบจะทนไม่ไหวแล้วจ้ะ”
ปู่รามพ์ตอบสั้นๆ
