“พริก”
“หื้ม” หญิงสาวขานรับเสียงเรียกของชายหนุ่มพลันเรียวคิ้วสวยขมวดเข้าหากันด้วยความฉงนเมื่อน้ำเสียงที่เปล่งออกมาของคาเรนมันฟังดูแปลก ๆ ยังไงชอบกล
“เข้าห้องกัน”
“เข้าทำไม ฉันยังไม่อยากเข้า”
“เข้าเหอะฉันอยากพาเธอดูงูจะแย่แล้ว”
“งู” หญิงสาวทวนถามย้ำเพื่อความแน่ใจ
“อือ งู ใหญ่มากด้วย มาเหอะงูของฉันมันคิดถึงเธอจะแย่แล้ว” ไม่พูดพร่ำทำเพลงมือหนากระชากเรียวแขนเล็กของพริกจินดาให้เดินตามโดยหญิงสาวไม่ทันได้ตั้งตัวเลยสักนิด
พริกจินดาขืนตัวเองไว้สุดแรงส่ายหน้าพัลวันไม่ยอมเดินตามคาเรนเข้าไปในห้องง่าย ๆ เมื่อรู้ซึ้งถึงจุดประสงค์ของเขา ก็ว่าทำไมคาเรนถึงได้มองเธอแปลก ๆ อีกทั้งน้ำเสียงยังแหบพร่ามากขนาดนั้นที่แท้เขาก็กำลังคิดลามกกับเธออยู่นี่เอง
“ฉันหิว”
”ฉันก็หิว“ แต่เราหิวไม่เหมือนกันนี่สิ เธอหิวข้าว ส่วนเขาน่ะหิวเธอ
”ขอกินข้าวก่อนได้ไหม“
”ขอฉันกินเธอก่อน ฉลองที่เราเป็นแฟนกันไง“
”ไว
