ตู้ด
คาเรนมองสายที่ตัดไปอย่างนิ่งอึ้งก่อนที่ใบหน้าคมคายจะแปรเปลี่ยนเป็นแดงก่ำด้วยอารมณ์โทสะเมื่อหญิงสาวปฏิเสธการเจอกันและบอกว่าไม่อยากเจอหน้าเขา ยิ่งไปกว่านั้นเธอยังตัดสายเขาทิ้งอย่างไม่ไยดีอีก
เวลาทั้งวันที่เขาเฝ้ารอศูนย์เปล่าไปต่อหน้าต่อตา
’ไม่อยากเจอหน้า’ เหอะ พูดแบบนั้นกับเขาได้ยังไงกัน เขาคาเรนเชียวนะ เขาคือคาเรน ผู้ชายที่สุดแสนจะเพอร์เฟคทั้งชีวิตนี้ยังไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าปฏิเสธเขาสักคน แล้วเธอเป็นใครกันเป็นแค่ผู้หญิงหน้าตาบ้าน ๆ นิสัยใจคอก็ไม่ได้ดีนัก เธอมีสิทธิ์อะไรมาปฏิเสธคนอย่างเขา
“เธอกล้าปฏิเสธฉันเลยเหรอพริกจินดา” เสียงทุ้มพึมพำขณะเดียวกันมือก็กำเข้าหากันแน่นจนเส้นเลือดปูดขึ้นมา
เขากำลังรู้สึกเสียหน้าและยิ่งไปกว่านั้นคือเขากำลังรู้สึกไม่สบอารมณ์
รอตั้งแต่เช้ายันค่ำบอกไม่อยากเจอกันดี ดีเลย เขาก็ไม่อยากเจอเธอนักหรอก ไม่อยากเจอเขาก็ไม่ง้อ คนหล่อ คนรวยแบบเขาไม่จำเป็นต
