“นายนนท์กว้างขวาง และรับรองว่าเขามีน้ำใจ จะจัดการทุกอย่างได้เรียบร้อย ไม่ต้องห่วงหรือกังวลอะไร” เขมชาติให้คำมั่นสัญญา
“ปัทสงสารน้องจังค่ะ”
“เย็นนี้ฉันสัญญาว่าเธอจะเจอกับปลายรุ้งที่บ้าน โอเคไหม”
“คุณเขม” เธอร้องครางอย่างดีใจ น้ำตาแทบไหล ตื้นตันที่เขายอมช่วยเหลือ
“ตอนนี้ก็เลิกทำหน้าแบบนี้ได้ไง รู้ไหมว่าคิ้วผูกโบว์จนหงิกแล้วนะ”
“ก็ปัทเป็นห่วงน้อง อื้อ...” เสียงของเธอหายไปพร้อมกับจุมพิตดูดดื่มของเขา
“ทุกอย่างจะเรียบร้อย เธอเชื่อใจฉันสิ”
“ปัทเชื่อคุณเขมค่ะ” ปิ่นปัทมารู้สึกอบอุ่นใจนัก ไม่ว่าเธอกับเขาจะเป็นสามีภรรยากันเพราะความผิดพลาด เพราะสวรรค์เล่นตลก หรือเพราะบุพเพสันนิวาส ไม่ว่าจะเกิดจากอะไรก็ตาม แต่เธอก็รักผู้ชายคนนี้หมดหัวใจไปแล้ว เพราะความอ่อนโยนที่เขาค่อยๆ เผยมันออกมาจากเนื้อแท้ของจิตใจ และผู้หญิงที่มายุ่งวุ่นวายกับเขาก็หายไปไม่มีเหลือ พุดกรองเคยแซวว่าโดนจับโยนออกไปนอกไร่ตั้งแต่มา
