“ไปห้องน้ำนานจังวะ” เสียงของภีมเอ่ยถามเมื่อเห็นเพื่อนสนิทเดินกลับมาพอดี ดวงตาที่คล้ายกับคนจะร้องไห้ทำให้ภีมทำหน้าตกใจเล็กน้อย “มึงเป็นไรเนี่ย”
“กู…เจอพี่ธีสิส”
“ห๊ะ!” ภีมอุทานเสียงดังแข่งกับเพลงข้างใน ชื่อธีสิสยิ่งทำให้คนฟังตกใจกว่าเดิม ทว่าอาการเพื่อนตอนนี้กลับดูน่าเป็นห่วงกว่า “แล้วเขาทำไรมึง ทำไมมึงถึงเป็นแบบนี้”
“เขาไม่ได้ทำไรกู กูทำตัวเอง”
“อ้าว”
“เดี๋ยวเล่าให้ฟังทีหลัง มึงไปจอยกับพวกน้องปลื้มต่อเถอะ” เธอไม่อยากทำให้บรรยากาศงานวันเกิดของปลื้มคนที่ภีมชอบหมดสนุกลง สายตามองไปยังโซนวีไอพีที่เธอคับคล้ายคับคลาว่าเหมือนเห็นธีสิสอยู่ตรงนั้น แต่แล้วในจังหวะที่แสงไฟสาดผ่านตรงนั้น ทำให้เธอเห็นหน้าเขาเต็มๆ
เธอหลบสายตาเขาแล้วกลับไปนั่งที่เดิม มือเล็กคว้าแก้วเครื่องดื่มตัวเองมาดื่ม พยายามทำตัวปกติแม้ว่าข้างในกำลังรู้สึกปั่นป่วนก็ตาม
“ไปห้องน้ำนานจังครับ” ดิวถาม
“รู้สึกมึนไฟนิดหน่อย เลยหนีไป
