หลายวันต่อมา
แสงแดดอ่อนๆ สะท้อนลงบนแทร็กคอนกรีตกว้าง ไมอานั่งอยู่บนโซฟาหนังสีดำขลับภายในห้องทำงานส่วนตัวชั้นบนสุดของสนามT1
เธอนั่งเขี่ยหน้าจอโทรศัพท์เล่นไปมาในขณะที่ธีสิสนั่งทำงานอยู่ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม แจ้งเตือนที่เด้งขึ้นมาบนหน้าจอทำให้สายตาคู่สวยเหลือบขึ้นไปมองอัตโนมัติ
phupha_ เริ่มติดตามคุณ
หัวใจที่นิ่งสงบพลันไหววูบ ไม่ใช่เพราะยังรักหากแต่กลัวว่าการที่ภูผาติดตามไอจีแบบนี้…เธอจะซวยเอาน่ะสิ
“เป็นอะไร” เขาเงยหน้าขึ้นจากงานแล้วเห็นว่าไมอาเอาแต่นั่งจ้องโทรศัพท์ด้วยสีหน้าเหมือนหนักใจกับอะไรบางอย่างจึงเอ่ยถามพร้อมกับมองหน้าเธอตามไปด้วย
“ถ้าไมอาบอกไปตรงๆ พี่ธีสิสจะโกรธไหม”
“ยิ่งเธอไม่บอก ฉันยิ่งโกรธ”
“…ภูผาฟอลไอจีไมอามาค่ะ”
คำตอบของไมอาทำให้เขาเอนแผ่นหลังพิงพนักเก้าอี้ เริ่มควงปากกาในมือเล่น สายตาจับจ้องไมอาที่นั่งอยู่โซฟาอย่างยากคาดเดา มุมปากหยักผุดรอยยิ้มเล็กๆ ก่อนที่จะขยับพูดขึ้นเ
