เลขาคนใหม่
1233 Words
บริษัท ไพศาลมิลค์แอนด์ฟูด จำกัด
เพียงวันแรกที่เปิดรับสมัครก็มีคนสนใจส่งใบสมัครมากกว่าที่คิดไว้ แต่ละคนก็มีคุณสมบัติแตกต่างกันไป แต่ที่โดดเด่นที่สุดก็เห็นจะเป็นผู้สมัครที่ชื่อแพรรดาเพราะเธอนั้นเรียนจบต่างประเทศและสามารถพูดภาษาอังกฤษ ภาษาฝรั่งเศสและที่น่าสนใจกว่าคนอื่นก็คือหญิงสาวคนนี้สามารถพูดภาษาจีนได้ด้วยซึ่งทิวัตถ์กำลังต้องการอยู่พอดี เนื่องจากเขาต้องติดต่อธุรกิจกับชาวจีนอยู่บ่อยครั้ง
คุณสมบัติของหญิงสาวนั้นเทียบได้กับลูกสาวของคุณอาทรงภพที่บิดามารดาพยายามจะฝากเข้าทำงานทำให้เขาตัดสินใจรับเธอเข้าทำงานในตำแหน่งเลขาโดยไม่ต้องมีการสัมภาษณ์ ซึ่งฝ่ายบุคคลก็ไม่ได้ท้วงติงอะไรสักนิด
“พรุ่งนี้ให้เธอมาเริ่มงานได้เลยนะคุณพนิดา”
“ได้ค่ะท่านรอง”
หัวหน้าฝ่ายบุคคลเดินออกจากห้องไปแล้วทิวัตถ์ก็เรียกคุณอรดีเข้ามาพบตนเอง
“ท่านรองได้เลขาแล้วเหรอคะ” หญิงวัยกลางคนถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้งเพราะเมื่อครู่หัวหน้าฝ่ายบุคคลเพิ่มบอกเธอไป
“ครับคุณอร พรุ่งนี้เธอจะมาทำงานวันแรก ผมฝากคุณอรช่วยสอนงานเธอด้วยนะครับ”
“ได้ค่ะท่านรอง อรจะสอนให้เก่งเลยค่ะ” อรดีรีบบอกเจ้านายเพราะถ้าสอนจนเลขาคนใหม่ของเจ้านายจนเก่ง ภาระงานของเธอก็คงจะน้อยลงด้วย สองเดือนที่ผ่านมาเธอทำงานอย่างหนักเพราะต้องเป็นทั้งเลขาของท่านประธานซึ่งเป็นบิดาของชายหนุ่มตรงหน้าและยังพ่วงตำแหน่งเลขาของรองประธานอีกด้วย
“ขอบคุณครับ”
“อรขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ วันนี้ท่านรองเรียกใช้งานอรได้เต็มที่เลยนะคะ ก่อนที่จะมีเลขาคนใหม่”
“ครับ”
เช้าวันใหม่ทิวัตถ์มาทำงานในเวลาปกติ แต่พอมาถึงก็แปลกใจเพราะแทนที่หน้าห้องของตนเองจะมีเลขานั่งอยู่แต่มันกลับว่างเปล่า เขาไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่เพราะที่ผ่านมาเลขาของเขาแต่ละคนจะต้องมาทำงานก่อนเจ้านาย
ชายหนุ่มเปิดประตูเข้าไปในห้องและเริ่มทำงาน ผ่านไปไม่นานเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้น
“เชิญ”
คนที่เดินเข้ามาไม่ใช่เลขาของเขาอย่างที่คิดไว้แต่เป็นคุณอรดีเลขาของบิดาที่เดินถือแฟ้มเข้ามา
“ผมนึกว่าวันนี้เลขาของผมจะมาทำงานแล้วเสียอีกนะคุณอร”
“เธอมาตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ มาก่อนอรเสียอีก อรเห็นว่าท่านรองยังไม่มาก็เลยพาเธอไปรู้จักแผนกต่างๆ ในบริษัท”
“แล้วตอนนี้เธออยู่ไหนล่ะ คุณอรถึงเอาแฟ้มมาเอง” ทิวัตถ์อยากจะเห็นหน้าเลขาเพราะรูปในใบสมัครงานมันไม่ชัดเท่าไหร่
“นั่นไงคะ” อรดีชี้ไปทางประตูห้องซึ่งหญิงสาวคนกำลังถือกาแฟเข้ามาพอดี
ทิวัตถ์ยอมรับในทันทีเลยว่าเลขาคนใหม่ของตนนั้นสวยมากอีกทั้งหุ่นและการแต่งตัวของเธอก็ต่างจากเลขาคนก่อนอย่างลิบลับ เธอไม่ได้สวมสูทกับกระโปรงทรงเอ แต่เธอสวมเสื้อเชิ้ตพอดีตัวคอผ่าลึกกับกระโปรงสั้นเหนือเข่าที่เปิดเผยให้เห็นเรียวขาอย่างชัดเจน ผมดัดลอนปล่อยยาวเน้นกรอบหน้าสวยกับดวงตากลมโตให้ชัดเจนยิ่งขึ้น
หญิงสาววางกาแฟตรงหน้าก่อนจะถอยออกไปแล้วยกมือไว้เจ้านายด้วยท่าทางที่มองดูเพลินตาอย่างบอกไม่ถูก
“สวัสดีค่ะท่านรอง ฉันชื่อแพรรดาค่ะ”
“มีชื่อเล่นไหม”
“รดาค่ะ”
“อรพาเลขามาส่งให้แล้ว ขอตัวกลับไปทำงานก่อนนะคะ”
“ครับ”
พออรดีเดินออกไปแล้วรองประธานหนุ่มก็หันมาสนใจกับเลขาคนใหม่ต่อ
“นั่งก่อนสิ”
“ขอบคุณค่ะ”
“คุณอรบอกแล้วใช่ไหมว่าต้องทำอะไรบ้าง”
“ค่ะ ท่านรอง”
“คุณรดาเคยทำงานที่อื่นมาก่อนไหน”
“ไม่เคยค่ะ ท่านรองอย่าเรียกคุณรดาเลยนะคะ เรียกรดาเฉยๆ ก็พอค่ะ”
“อือ”
“รดาเพิ่งมาทำงานที่นี่เป็นที่แรกยังไงก็ขอฝากตัวด้วยนะคะ มีตรงไหนที่รดาทำไม่ถูกใจท่านรองบอกรดาได้ตลอดเลยนะคะ”
“ทำงานกับผมไม่มีอะไรมากหรอก ถ้าไม่เข้าใจตรงไหนจะถามผมหรือคุณอรก็ได้”
“ขอบคุณค่ะ รดาขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ”
“อือ”
เลขาคนใหม่ออกจากห้องไปแล้วทิวัตถ์ก็หยิบแฟ้มประวัติของเธอขึ้นมาดูอีกครั้ง รูปในใบสมัครงานกับตัวจริงนั้นต่างกันมากอย่างเห็นได้ชัด ถ้าเขารู้ว่าหญิงสาวจะสวยมากขนาดนี้คงไม่รับมาทำงานตั้งแต่แรก ใช่ว่าเขาไม่ชอบคนสวยแต่เขากลัวว่าเรนนี่จะไม่พอใจและมีปัญหากับเลขาคนใหม่มากกว่า แต่ในเมื่อรับหญิงสาวเข้ามาทำงานแล้วก็อยากจะให้โอกาสเธอได้ทำงานก่อน ถ้ามีอะไรไม่ถูกใจเขาค่อยหาทางไล่เธอออก
เรนนี่เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่เขาไม่อยากมีเลขาเพราะเธอมักจะหึงเขาตลอดถ้าเขาต้องออกไปทำงานข้างนอกหรือต้องไปค้างที่อื่นกับเลขา แต่ในเมื่อตอนนี้เขามีเลขาแล้วก็ควรจะรีบบอกแฟนสาวเพราะถ้าเธอเจอกับแพรรดาคงได้มีปัญหากันอีกแน่
อันที่จริงเขาก็เคยสั่งห้ามเรนนี่แล้วว่าไม่ให้เข้ามาวุ่นวายที่บริษัทแต่บางครั้งหญิงสาวมาถ่ายแบบใกล้ๆ ก็มันจะเข้ามาหาซึ่งเขาเองก็ห้ามไม่ได้เพราะยิ่งห้ามก็เหมือนว่าเขามีอะไรซ่อนอยู่ที่บริษัท
เพราะเรื่องนี้มารดาของเขาก็เลยไม่ค่อยชอบเรนนี่เท่าไหร่บวกกับเธอมักจะมีข่าวกับผู้ชายคนอื่นอยู่บ่อยๆ ซึ่งเขาเองก็ไม่ค่อยได้ตามข่าวเหล่านั้น พอหญิงสาวบอกว่าเป็นแค่ข่าวเขาก็เชื่อ ไม่ใช่เพราะไว้ใจแต่เพราะเขาไม่ได้คิดจริงจังเท่าไหร่ แต่ที่ยังคบกับเธออยู่แบบนี้มานานเกือบครึ่งปีก็เพราะเขากับเธอนั้นเข้ากันได้ดีในเรื่องบนเตียง
ในเมื่อเธอยังคงให้ความสุขเขาได้ทิวัตถ์เลยไม่คิดจะคบคนอื่น แต่เขาก็ไม่เคยประมาทเพราะทุกครั้งที่นอนกับหญิงสาวเขาเองก็ป้องกันอย่างดี
เมื่อคิดถึงเรื่องบนเตียงทิวัตถ์ก็ตาเป็นประกายเพราะคิดว่าวันนี้จะโทรนัดให้เธอไปค้างด้วยที่คอนโด เพียงแค่คิดถึงเรื่องอย่างว่าเขาก็แทบจะรอเวลาให้เลิกงานไม่ไหว
พอถึงเวลาเที่ยงชายหนุ่มจึงเดินออกมาทันที
“รดา บ่ายนี้ผมเข้าบริษัทนะ ถ้ามีเรื่องด่วนก็โทรเข้ามือถือ ถ้าไม่ด่วนก็ให้รอพรุ่งนี้”
“ท่านรองจะไปไหนคะ รดาต้องไปด้วยไหม”
“ไม่ต้องเพราะฉันไปทำธุระส่วนตัว ถ้าใครถามก็บอกตามนั้น”
“ได้ค่ะ”
- Writer
