2. เป็นงานดีใช่ไหม
922 Words
ช่วงเวลาต่อมา_
แน่นอนว่าคนอย่างเดลต้าย่อมเลือกสถานที่หรูหรา สำหรับที่ปล่อยความใคร่ของชายชื่นชอบเซ็กส์ เป็นบรรยากาศห้องสูงติดกระจกรอบด้าน มองเห็นท้องฟ้ายามดึกเรียกอารมณ์เปลี่ยวในกาย
"เธอเรียนอยู่ปีไหน?" น้ำเสียงเข้มเอ่ยถาม หลังเขาอาบน้ำเสร็จสวมทับเพียงเสื้อคลุมสีขาวสะอาด มานั่งจิบไวน์มองร่างอรชรทานอาหารบนโต๊ะ ท่าทางเหมือนกับว่าหิวโหยอดข้าวอดน้ำมาหลายวัน
"ปีสี่การตลาดค่ะ"
"งั้นก็ไม่น่าเกินสองแสน"
"ฉันไม่ได้หมายถึงค่าเทอมของปริญญาตรี ถ้าหากคุณกำลังเข้าใจผิด" หน้าสวยล่ะขึ้นจากจานอาหาร เผยยิ้มเจ้าเล่ห์ประหนึ่งเธอกำลังยืนอยู่ในด้านเหนือกว่าเขา
"แล้วค่าเทอมอะไรของเธอ"
"ค่าเทอมปริญญาโทค่ะ แต่ที่เมืองนอกนะคะ พอดีอยากไปไกลๆ หน่อย"
"จะบ้าหรือว่ะ! ฉันไม่นิยมรับเลี้ยงเด็ก" มือหนาตบหน้าขาแกร่งฉากใหญ่ ให้ตายสิ! ผู้หญิงตรงหน้าเป็นมิจฉาชีพหรือไง
"แลกกับคืนนี้ไงคะ หรือว่าคุณจะไล่ให้ฉันกลับไป แต่บอกไว้ก่อนนะคะว่าฉันคงไปทำงานที่ร้านนั้นเหมือนเดิม" ร่างอรชรไม่มีแม้แต่ความกลัว เรียกความใจแข็งต่อสู้
"ขู่?"
"ไม่ได้ขู่เลย...คุณคงพนันอะไรกับพวกเพื่อนแน่ๆ เลยใช่ไหมล่ะ ถึงยอมเสียเงินเป็นแสนแลกกับพาฉันมาด้วย"
"ฉลาดนิ" มุมปากหยักกระตุกยิ้มพอใจ เมื่อเห็นหญิงสาวอายุน้อยกว่ารู้ทันความคิดและสถานการณ์
"ฉันมีเหตุผลจำเป็น ถ้าเลือกได้ก็อยากหนีไปเรียนไกลๆ คุณคงพูดไม่คืนคำนะคะ ในเมื่อเราตกลงกันแล้วก่อนมา"
"เหตุผลอะไรของเธอ มันไม่ได้เกี่ยวกับฉันสักหน่อย" นิ้วชี้ยาวเคาะลงบนโต๊ะอาหารระหว่างจิบแก้วไวน์เจรจา
"บอกไม่ได้ค่ะ แต่ถ้าคุณยอมทำตามข้อเสนอของฉันล่ะก็ เชิญไปนอนรอที่เตียงได้เลย" ร่างอรชรสูดลมหายใจเข้าปอดฮึดสู้ อย่างน้อยคนตรงหน้าก็เป็นถึงมหาเศรษฐี เพราะแอบเอาชื่อนามสกุลไปค้นหาในโลกอินเตอร์เน็ตช่วงที่อีกฝ่ายอาบน้ำ
ที่สำคัญคงรักษาภาพลักษณ์ของตัวเอง ไม่ใช่พวกซาดิสม์ไม่งั้นเธอคงเสร็จเขาตั้งแต่เข้ามาในห้องแล้ว
"เป็นงานดีใช่ไหม?" เดลต้าเอ่ยถาม ท่าทางของสตรีช่างเปิดเผยประสบการณ์
"พอรู้มาบ้างค่ะ"
"ได้ ถือว่าให้อนาคตเด็กแล้วกัน" ร่างสูงดีดตัวลุกจากเก้าอี้พร้อมกับกระดกไวน์ในแก้วจนหมดเพียงอึกเดียว ก่อนจะปลดเสื้อคลุมออกเปิดโชว์ร่างกายสมบูรณ์แบบฉบับคนชอบเล่นกีฬา
หางตาคมดันเหลือบเห็นเงาของร่างอรชรสะท้อนในกระจก เธอรีบยกมือปิดดวงตาแล้วเบือนหน้าหนีหันทางอื่น
"ฉันให้เวลาแค่สองนาที"
ตึก! ตึก! ตึก!
แรงอัตราการเต้นในหัวใจเล็กอย่างบ้าคลั่ง รู้ว่าอีกไม่ถึงนาทีดีเธอจะเสียความบริสุทธิ์ให้กับชายแปลกหน้า ซึ่งเธอก็เลือกแล้วเพื่ออนาคตที่ไม่ต้องทนอยู่ในเรื่องอดีต
"เป็นไงเป็นกันเจ้าขา..." เสียงหวานบอก ก้มมองดูเวลาของหน้าจอโทรศัพท์มือถือ มันใกล้จะครบกำหนดที่เดลต้าสั่ง
มือบางฝืนรวบผ้าขนหนูคลุมเรือนร่างบอบบาง ผิวขาวผ่องหลังอาบน้ำเสร็จโชยกลิ่นสบู่หอม
เธอค่อยๆ ก้าวปลายเท้าเล็กมาที่ท้ายเตียงกว้าง พบร่างสูงนอนคว่ำหน้าลงไม่มีผ้าผืนใดปกปิดสักชิ้น
"ตรงเวลาดี แต่ฉันเมื่อยนิดหน่อย ไหนๆ ก็นวดเป็นใช่ไหม?"
"ค่ะ แต่ข้อตกลงเราแค่รอบเดียวนะคะ" เสียงหวานบอกละล่ำละลัก ฝืนใจนั่งลงใกล้ปลายขายาวเพอร์เฟคไปทุกส่วน
"งั้นเธอก็ฟังข้อเสนอของฉันบ้าง"
"หื้ม...ฉันว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะคะ ยังมีอะไรให้ต้องตกลงอีก"
"การจะไปเรียนเมืองนอก หลักล้านต้นๆ คงเอาไม่อยู่" มือหนายกโทรศัพท์สมาร์ทโฟนเครื่องใหญ่ให้ดู สถาบันการเรียนชื่อดังมีแถบให้ลงข้อมูลสมัครและชำระเงินล่วงหน้า
"ที่นั่นเลยเหรอ ทำไมคุณใจดีอย่างนี้นะ" เกิดความพอใจไม่น้อย ร่างอรชรรีบขยับไปก้มมองอ่านรายละเอียดในหน้าจอ จนลืมไปว่าหน้าอกอวบมันเสมอหน้าหล่อคมห่างกันเพียงสองเซ็นต์
"แน่นอนฉันใจดี"
"ตกลงเลือกที่นี่เลยค่ะ ไหนๆ ที่นี่ก็มีชื่อเสียงจบมาฉันจะได้มีงานดีๆ ทำด้วย"
"ทีนี้ฟังข้อเสนอของฉันให้ดี" มือหนาริบเก็บโทรศัพท์เครื่องราคาแพงไว้หัวเตียง แล้วทีนี้พลิกตัวกลับมานอนหงายผึ่ง ลำเอ็นดีดผงาดพองโตทำดวงตาคู่สวยเบิกโพลง
"...วะว่ามา"
"ไม่ถึงเช้าจะไม่มีการออกจากห้อง แต่ถ้าเธอทนได้..ฉันจะจัดการเรื่องทุกอย่างให้เธอทั้งหมด รวมถึงไปส่งยันสนามบินในวันพรุ่งนี้ทันที"
"......" ความลังเลโลดแล่นให้คิดหนักกับคำถามของเขา
"ฉันเป็นพวกเซ็กส์จัดเน้นปล่อยหลายรอบ แต่มันก็คุ้มดีไม่ใช่เหรอ...ถ้าได้ค่าเรียนจบจนปริญญาโทสมใจเธอ ดีไม่ดีก็ชีวิตใหม่ที่รอด้วย" เดลต้าช้อนเอาคางมนขยับมาใกล้ปลายจมูกโด่ง กลิ่นหอมฟุ้งยิ่งกระตุ้นให้ส่วนล่างปวดหนึบ
"จากนั้นเราจะไม่เกี่ยวข้องกันอีก คุณต้องตกลงก่อน!"
.........................................
- Writer
