Sabah gözlerimi o güzel koku burnumun derinliklerindeyken açtım. Ben arkam dönük yatmıştım ama şuan yüzüm onun tam boynun altında, onun kolları ise bana kenetlenmiş şekilde sarılıyordu. Tekrar derin bir nefes alıp kocaman gülümsemeyle yüzüne bakmak için başımı yukarıya kaldırdım.
Mavilerim keskin yüz hatlarıyla buluştuğunda şaşkınlıkla açıldı gözlerim. Bu adamın kaşları uyurken bile çatık, inanmıyorum ya, rüyasında yine bana bağırıyor herhalde. Ansızın gözlerini açmasıyla başımı tekrar eski yerine götürdüm.
Kafasını iyice saçlarımın arasına yerleştirip "Günaydın." diye mırıldandı.
"Günaydın."
Bir eliyle beni boynundan uzaklaştırıp başımı kanepenin köşesine yerleştirdi. Kendisini de biraz indirip yüzlerimizi yakınlaştırdı. "İyi uydun mu?" Sordu yamuk gülümsemesiyle. Ne yalan söyleyeyim
