“มันไม่ใช่แบบนั้นนะเฌอ” โอโซนรีบค้าน และรีบทำการอธิบายออกมา
“มันไม่ใช่แบบนั้น ที่นี่ผู้ชายเยอะ เฌอโป๊ เราแค่ไม่อยากให้ใครมอง”
“แต่นายอยู่นี่ทั้งคนนะ” ฉันกำลังสื่อให้เขาเข้าใจว่าสำหรับฉัน แค่มีเขาอยู่ด้วยมันก็ปลอดภัยแล้ว ฉันไม่ได้ต้องการอะไรที่มันซับซ้อนเลยสักนิด
“แต่ถ้านายอยากให้เรากลับ เรามาเอง เราก็จะกลับเอง”
“ไม่เฌอ” คราวนี้เขาจับมือฉันแล้วพามาที่มุมหนึ่งของร้าน ซึ่งเป็นมุมรับรองสำหรับลูกค้า
“เราใกล้จะเลิกงานแล้ว รอหน่อยได้ไหม” ฉันพยักหน้ารับกลับไป ส่วนโอโซนยืนนิ่ง เหมือนกำลังชั่งใจคิดอะไรสักอย่าง สุดท้ายเขาก็ถอดชุดยูนิฟอร์มของร้าน จากนั้นก็ถอดเสื้อยืดสีดำของเขาที่อยู่ด้านในออกมา สัมผัสด้วยจมูกของตัวเองเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะยื่นมันให้ฉันอย่างไม่ลังเล
“ใส่เสื้อเราทับก่อนได้ไหม เราไม่อยากให้คนมอง”
“ได้สิ” ฉันรับเสื้อยืดจากเขามาสวมทับอย่างว่าง่าย ส่วนเขาสวมยูนิฟอร์มตัวนอกไว้อย่างเ
