“ขวัญ” กรพักตร์ทำท่าจะก้าวเข้าหา แต่เพียงขวัญถอยหนีมีท่าทีรังเกียจเขา
“ขวัญเป็นยังไงบ้าง” คชากรตรงเข้าประคองร่างของหญิงสาวเอาไว้
“ในที่สุดฉันก็ได้รู้ธาตุแท้ของคุณ ขอบคุณนะคะที่ทำให้ฉันตาสว่างคุณกรพักตร์” เธอพูดไปสำลักไป เลือดไหลออกจากปากและจมูกเต็มไปหมด
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะขวัญ”
“ไม่ใช่อย่างนั้นแล้วมันเป็นอย่างไหนคะ ฉันได้ยินเต็มสองหู”
“ขวัญไปหาหมอก่อน” คชากรเหยียดยิ้มอย่างสาแก่ใจ ก่อนจะประคองเพียงขวัญออกไปขึ้นรถ ในที่สุดแผนการยั่วโมโหของเขาก็สำเร็จ
ในขณะที่กรพักตร์วิ่งตามไปแต่ไม่ทัน เขาได้แต่ยืนอึ้งเพราะไม่คิดว่าเพียงขวัญจะเข้ามาได้ยินประโยคนี้ของเขา เขาไม่ได้คิดแบบที่พูดออกไป แค่ต้องการเยาะเย้ยคชากรเท่านั้น ยิ่งเห็นมันทุรนทุรายเขาก็ยิ่งชอบใจ แต่คำพูดเป็นนาย เมื่อพูดไปแล้วจะปฏิเสธหรือกลับคำก็ไม่ได้ ยิ่งเขาแสดงท่าทีว่าเรื่องที่พูดไม่จริง คชากรก็จะยิ่งสะใจที่พลาดแล้วพลาดอีก ตอนนี้เขาคงต
