30. สักวันจะต้องเสียใจที่สุด

1020 Words

ช่วงเวลาต่อมา_ "มึงมันโง่ไอพอล! เอยดีขนาดนี้มึงยังทำกับเอยได้อีกไอเพื่อนเวร!" ชนัตถ์เกินจะยับยั้งโทสะรีบด่าทอทันที เมื่อตอนที่เขากับมิลตันเดินย้อนมาในห้อง แต่ยังเห็นว่าพอลนั่งอยู่ที่เดิม แล้วเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่จัดฉากขึ้นมา "กูต่างหากที่ดีขนาดนี้ เอยยังทำกับกูเหมือนเป็นคนโง่ฉิบหาย!" น้ำเสียงเข้มกระแทกกลับ มันน่าเจ็บใจที่ความรู้สึกเธอมันยังเทียบกับเขาไม่ได้สักนิดเดียว "มึงดี? มึงสำรวจตัวมึงเองก่อนไอพอล เอยทำอะไรผิด? ไอที่มึงบอกว่าเอยหักหลัง แล้วไหนล่ะหลักฐาน มึงจะเอาอะไรมาแน่ใจว่าเอยทำ!" มิลตันพูด หากว่าอีกฝ่ายไม่ใช่ญาติห่างๆ คงได้ปล่อยหมัดใส่ไปอีกคน "พวกมึงนั่นแหละโง่! โง่เชื่อผู้หญิงมากกว่าเชื่อกู กูที่เจอสารพัดปัญหามาเอง!" "มึงมันไม่รับฟังความคิดเห็นคนอื่นบ้างว่ะ! ปัญหาที่มึงเจอ อยู่ๆ จะปรักปรำว่าเอยทำ ทั้งที่ก็รู้ๆ อยู่ว่าเอยไม่มีใครอีกแล้ว!" "ไม่มีใคร? ก็ไออชิไง มันได้งาน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD