เ(ฉ)พาะช่างขังรัก (MDL STORY)
EPISODE36
[ตรงนี้เลยไหม]
"มีแน่นอน" พี่ภารัณทึกทักเองอย่างเอาแต่ใจ ก่อนกดเรียวปากบางสวยทาบทับลงมาบนเรียวปากฉันที่กำลังจะขยับแย้งเขา
"อื้อ!" เสียงครางของฉันที่เล็ดลอดออกไปมันแผ่วเบาไม่ต่างจากขนนก ราวกับทุกอย่างรอบตัวกำลังเคลื่อนที่ช้าลง รสจูบนี้ของเขามันหนาวเหน็บระคนบีบคั้นหัวใจฉันอย่างถึงที่สุด
ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าไม่ควรปล่อยให้เขาทำตามใจ ทว่าไม่รู้ทำไมทั้งใจและกายฉันถึงไร้แรงต้านทานเขาทุกครั้ง ไม่รู้เลยว่า…ทำไมถึงกลายเป็นเหยื่อของเขาอีกแล้ว
"อ่าส์…"
"อืม" เสียงครางต่ำดังแผ่วในลำคอพี่ภารัณ ริมฝีปากของฉันที่ถูกเขาบดขยี้ค่อย ๆ ร้อนแรงขึ้นทุกจังหวะการหายใจ พี่ภารัณทำราวกับต้องการพรากผลาญสติฉันให้ดับวูบด้วยรสจูบร้อนแรงของเขาไม่ผิด
ฉันสะท้านไหวทุกครั้งที่เขารั้งปลายลิ้นไปดูดดุนคล้ายกึ่งหยอกล้อกึ่งรุกไล่ ทว่ามันกลับนำพาความรู้สึกแปลกประหลาด แล่นริ้วไปท
