เ(ฉ)พาะช่างขังรัก (MDL STORY)
EPISODE38
[หายโกรธได้ไหม]
“จะตีก็ได้…เอาเลย” พี่ภารัณบอกอีกคำ มองจ้องตาฉันไม่กะพริบ ทั้งยังกางแขนออกเชื้อเชิญให้ฉันตีเขาอีกด้วย
บอกเลยว่าพะแนงจะไม่ทน! กล้าท้าฉันก็กล้าตีนะ
พลั่ก!
“อ๊ะ! อ่าส์…Damn it! ขาหักแล้วมั้ง”
พี่ภารัณถึงกับสะดุ้งโหยง นิ่วหน้าสบถหยาบคายออกมาอย่างคาดไม่ถึง ว่าฉันจะกระแทกส้นรองเท้าผ้าใบใส่ข้อเท้าข้างที่โดนเหล็กครูด
"ให้มันหักไปเถอะ ขนาดเจ็บตัวพี่ยังรังแกพะแนงได้ ขาคงไม่เป็นอะไรแล้วมั้ง" ฉันว่าประชดเสียงฉุน ก็ดูเดินเหินได้ดีนี่ ถึงขั้นอุ้มฉันมาประทุษร้ายถึงตรงนี้ได้ บอกเลยว่าฉันจะไม่สงสารเขาแล้ว
เปรี้ยง!
เสียงฟ้าที่ผ่าลงที่ไหนสักแห่งทำฉันสะดุ้งโหยง แสงสว่างวาบผ่านหน้าต่างครั้งหนึ่ง ทำให้ห้องที่มีแสงน้อยสว่างจ้าจนฉันเห็นว่าหน้าของเขาซีดเซียวแค่ไหน เมื่อก้มมองที่พื้นก็พบว่ามีคราบรอยเลือดเป็นทาง ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าต้นเหตุมากจากไหน ทว
