เ(ฉ)พาะช่างขังรัก (MDL STORY)
EPISODE120
[เมาเสียงมากกว่า]
“อ๊ะ! อ่าส์...พี่รัน อื้อ...พี่ช้าหน่อย อ๊ะ! พะแนงจุกแล้วนะ”
หลังจากฉันลองทำมันอีกครั้ง พี่ภารัณก็ตอบสนองฉันทันทีด้วยแรงกระแทกที่หนักหน่วงขึ้นเรื่อย ๆ จนฉันไม่กล้าบีบคลึงบั้นท้ายเขาแล้ว แต่ทำไมเขาถึงไม่ผ่อนแรงลงเลยล่ะ
“อืม...ซี๊ด! ฟังเสียงน้ำที่มันไหลออกมา ชอบให้กระแทกแบบนี้สินะยัยหนู” คนที่เอาแต่กระแทกกระทั้นเข้ามาในร่องของฉันอย่างหนักหน่วงกระซิบถาม เรียวปากบางสวยยกยิ้มร้าย ก่อนจะก้มหน้าลงดูดยอดอกฉันเข้าอุ้งปาก ปาดลิ้นเลียสลับขบดูดจนเนินเนื้อส่วนนั้นแดงเถือกไปหมด...ฉันไม่น่าอยากรู้อยากเห็นเลย
“อ่าส์...อื้อ! พี่รัน...อ๊ะ! พะแนงยืนไม่ไหวแล้ว” ฉันบอกเขา แรงกระแทกที่เข้ามาลึกจนจุกในท้องน้อย แต่ก็เสียดเสียวจนขาสั่นทำฉันหลั่งออกมาไม่หยุด รู้สึกได้เลยว่าน้ำที่หลั่งออกมามันกำลังไหลลงตามง่ามขา ทว่าพี่ภารัณก็ใช่ว่าจะยอมยั้งแรงตัวเองง
