หลังจากสอบวิชาสุดท้ายเสร็จแล้วริณเรณูและเพื่อนๆ ก็นั่งคุยกันอยู่บริเวณโต๊ะอ่านหนังสือใต้ตึกคณะ พวกเธอกำลังคุยกันว่าวันนี้จะไปเที่ยวที่ไหนกันบ้าง แต่ยังตกลงกันไม่ได้แพรวากับเพื่อนสนิทของเธอก็เดินเข้ามาทักทายเสียก่อน
“เป็นยังไงบ้างทำข้อสอบได้ไหม” วรัญญาถามเพื่อนทั้งสองคนซึ่งช่วงหลังๆ แพรวาและขนิษฐามักจะมาคุยกับกลุ่มพวกเธออยู่บ่อยๆ ทำให้ความสนิทสนมก็เพิ่มมากขึ้น
“พีชพอทำได้นะ คิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไรแล้วพวกเธอล่ะทำกันได้หรือเปล่า”
“ทำได้สิ พวกเราคิดว่าจะไปฉลองสอบเสร็จกันสักหน่อยจะไปด้วยกันไหม” เขมจิราเอ่ยชวนเพราะวันนี้มาริษาขับรถมาเองก็คิดว่าถ้าไปกันทั้งหมดห้าคนก็คงจะไม่ได้แออัดอะไรมาก
“อือ แต่ก่อนไปแพรวาขอคุยอะไรกับริณหน่อยได้ไหม”
“ได้สิว่ามาเลย”
“แพรวาขอคุยเป็นการส่วนตัวได้ไหม”
ริณเรณูเห็นสีหน้าของแพรวาก็รู้สึกเห็นใจมากๆ พักหลังมานี้เธอไม่เคยถามถึงรามัญอีกเลย หญิงสาวคิดว่าเธอคงทำใจไ
