เอี๊ยด!
ทันทีที่รถหรูถูกขับเข้าไปจอดยังบริเวณหน้าตึกมูลนิธิ ชายร่างสูงกว่าร้อยแปดสิบเก้าเซนติเมตรก็เดินลงจากรถตรงเข้าไปด้านในทันที
"สวัสดีค่ะคุณเพทาย" เสียงดวงจิตที่ยืนรออยู่ก้มหน้าลงทักทายคนที่เข้ามาใหม่ รองประธานหนุ่มก็ไม่ได้สนใจอะไร มองหน้าถามหญิงวัยกลางคนเสียงนิ่ง
"อลินญาอยู่ไหน"
"น่าจะอยู่ที่ห้องพักค่ะ"
"ไปตามมา"
"คะ?"
"ไปเรียกอลินญามาหาฉัน" ทันทีที่เจ้าของใบหน้าหล่อเอ่ยจบ ดวงจิตก็หันไปส่งสายตาให้น้อยเดินไปตามคนตัวเล็กตามที่ร่างสูงสั่ง โดยทันทีที่น้อยเดินออกไป เพทายก็ทำท่าจะผละเดินตรงไปรอที่ห้องทำงานตัวเอง ทว่าในตอนนั้นเอง...
"คุณเพทายคะ" เสียงใครบางคนดังขึ้นมาจากด้านหลัง ทำให้คนตัวสูงหันไปมองตามเสียง ก่อนจะพบว่าเป็นรดาที่กำลังเดินยิ้มเข้ามาพูดคุยกับชายหนุ่ม เพทายก็นิ่งพยายามข่มอารมณ์ความหงุดหงิดของตัวเองเอาไว้พลางมองหน้าหญิงสาวที่เข้ามาใหม่ไปด้วยรอยยิ้มบาง ๆ
"คุณรดา"
"พอดีร
