@ร้านอาหาร
"จะกินอะไร" ผมมองหน้าเอ่ยถามอลินญาที่นั่งอยู่ตรงหน้า คนตัวเล็กแสดงท่าทีสะดุ้งขึ้นเล็กน้อยขณะจ้องมองไปยังเมนูอาหาร ก่อนจะตัดสินใจตอบกลับ
"อะ...เอ่อ...คุณเพทายทานเลยค่ะ อลินแค่มาอยู่เป็นเพื่อนเฉย ๆ " พูดจบ มือเล็กก็รีบปิดเมนูลงทันที ทำให้ผมยังคงจ้องใบหน้าใสจิ้มลิ้มนิ่ง
"สั่งมา ฉันไม่ชอบกินคนเดียว" ดูท่าน่าจะเป็นเพราะราคาด้านในเมนูที่ทำให้อีกคนไม่กล้าสั่ง ซึ่งมันก็เป็นแบบที่ผมคิดไว้ไม่มีผิด
"แพงขนาดนี้ ใครจะไปกินลง..." ปากเล็กขมุบขมิบเอ่ยเสียงเบากับตัวเอง ทว่ามันก็ไม่ได้เบามากจนเกินความสามารถของผมที่จะรับรู้ได้
"เร็ว ๆ อลินญา" ผมเอ่ยเร่งขึ้นอีกครั้ง ทำเอาอีกคนรีบลนลานในการหยิบเมนูขึ้นมาสั่งอาหารตามที่ผมบอก แน่นอนว่ามันมีความไม่เต็มใจอยู่ตามประสาคนไม่คุ้นชินกับราคาอาหาร
"คุณเพทายกินกุ้งไหมคะ แพ้หรือเปล่า" คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมาถามผมตาแป๋ว
ตัวเองอยากกิน แต่ก็ยังจะถามคนอื่น
"ฉ
