คำเตือน!
เนื้อหาในตอนนี้มีฉากบังคับให้สมยอม/ไม่เหมาะสม นักเขียนไม่ได้มีเจตนาไม่ดีหรือสนับสนุนการกระทำผิด ๆ แบบนี้ในชีวิตจริง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ **นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น หากไม่ใช่แนว ไม่แนะนำ**
อีกด้าน
ร่างสูงที่ยืนอยู่ภายในห้องทำงานขนาดใหญ่เอาแต่ใช้สายตาคมจ้องมองไปด้านนอกหน้าต่างที่สามารถเห็นออกไปได้ถึงป้ายรถเมล์ที่กำลังมีร่างเล็กคุ้นเคยที่เขามักจะเอามานอนกอดทุกคืนยืนหยอกล้อเล่นอยู่กับชายคนหนึ่งที่เขารู้ดีว่าไม่ใช่เพียงเด็กหนุ่มมหา'ลัยธรรมดา...
"..." เพทายเอาแต่ยืนพยายามข่มอารมณ์ตัวเองไว้นิ่งพร้อมกับขบกรามแน่นจ้องมองภาพตรงหน้าอยู่อย่างนั้น กระทั่งร่างบางโบกมือลาเพื่อนตัวสูงก่อนจะค่อย ๆ หมุนตัวเดินกลับเข้ามาภายในมูลนิธิ
ตึก
ตึก
"เพื่อนกลับกันหมดแล้วเหรอ" เสียงคุณดวงจิตเอ่ยถามขึ้นขณะที่ฉันกำลังเดินตรงเข้าไปด้านในตึก
"ใช่ค่ะ^^ คุณดวงจิตมีอะไรให้อลิน
