ตกดึก
"ฟู่วว อิ่มจัง" เจ้าของใบหน้าจิ้มลิ้มพึมพำเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มตาหยีหลังจากที่วันนี้เธอได้กินฝีมือการทำอาหารจากรองประธานหนุ่มทั้งวัน เพทายที่ได้ยินก็ยกยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดูหญิงสาว
"คุณเพทายจะอาบน้ำเลยไหมคะ" คนตัวเล็กหันถามคนที่นั่งอยู่บนโซฟาขึ้น
"ทำไม เธอจะอาบให้ฉันเหรอ" ริมฝีปากหนาแกล้งถาม อลินญาจึงรีบส่ายหน้าตอบกลับด้วยความรวดเร็ว
"ไม่ค่ะ"
"ตอบไม่คิดเลยนะ" ชายวัยสามสิบเอ่ย
"ก็อลินรู้จักคุณเพทายดีนี่คะ" ร่างบางพึมพำ
"ฉันได้ยิน"
"แหะ" ใบหน้าใสยิ้มแห้งใส่คนที่นั่งอยู่ตาหยีด้วยท่าทีน่าเอ็นดู เพทายที่เห็นแบบนั้นจึงอดไม่ได้ที่จะดึงร่างน้อยเข้ามาสวมกอดแนบชิดกายตัวเอง
"งั้นฉันอาบให้เธอแทนดีไหม" ทันทีที่ร่างสูงพูดจบ อลินญาก็รีบสวนกลับทันควัน
"ไม่ดีกว่าค่ะ"
"..." เพทายก็นิ่ง
"คุณเพทาย อลินบอกแล้วไงคะว่าวันนี้ต้องพัก"
"ฉันแค่จะอาบน้ำ..."
"อลินไม่เชื่อหรอกค่ะ อย่ามาหลอกกันเลย
