"หยุดทำตัวตรงสเปคได้ป่ะ ใจพี่แม่งสั่นไปหมดแล้วนะยัยเด็กบ้า!!"แบล็กเอ่ยขึ้นอย่างทนไม่ไหวกับความน่ารักจนใจเจ็บของยัยแก้มป่อง
"คิกคิก พี่แบล็กชอบหนูมาก ขนาดนั้นเลยเหรอคะ"
ฉันพูดและหัวเราะออกมาอย่างชอบใจพร้อมเอียงใบหน้ามองพี่แบล็กอย่างเป็นคำถาม
"ก็ใช่นะสิ โคตรชอบเราเลยรู้ป่ะ เกิดมาพี่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน แล้วผู้ชายห่ามๆแบบพี่ พอจะมีสิทธิ์จะเป็นแฟนของเราบ้างไหม ลูกหว้า " แบล็กเอ่ยขึ้นอีกครั้งอย่างจริงจังและจ้องมองไปยังดวงตากลมโตที่ตอนนี้เต็มไปด้วยความวูบไหวจนเขาเอื้อมมือไปจับมือของลูกหว้าไว้ราวกับต้องการคำตอบก่อนจะได้ยินเสียงบีบแตรดังไล่หลังขึ้นมาเสียงดัง
///ปรี๊ด!!!ปรี๊ดๆๆ!!//
"ไฟเขียวแล้ว พี่แบล็ก" ฉันพูดขึ้นค่อยดึงมือออกจากการจับกุมของพี่เขาอย่างสุภาพ และหันไปมองทางไฟจราจรด้านหน้ารถที่เปลี่ยนเป็นสีเขียวให้รถวิ่งแล้ว
" อืม" แบล็ก ส่งเสียงจิ๊จ๊ะในลำคอที่ถูกขัดจังหวะก่อนจะเหย
